Торговое наименование
Линкомицина гидрохлорид
Международное непатентованное название
Линкомицин
Лекарственная форма, дозировка
Раствор для инъекций 30%, 1 мл, 2 мл
Фармакотерапевтическая группа
Противомикробные препараты для системного использования. Антибактериальные препараты для системного применения. Макролиды, линкозамиды и стрептограмины. Линкозамиды. Линкомицин
Код АТХ J01FF02
Показания к применению
Препарат применяют для лечения инфекций, вызванных чувствительными к линкомицину штаммами грамположительных аэробных микроорганизмов, таких как стрептококки, пневмококки и стафилококки, или чувствительными к препарату анаэробными бактериями, а так же для:
- инфекций верхних дыхательных путей: хронического синусита, гнойного среднего отита
- инфекций нижних отделов дыхательных путей, включая инфекционные обострения хронического бронхита и инфекционную пневмонию, эмпиема плевры, абсцесс легкого
- инфекций кожи и мягких тканей
- инфекций костей и суставов, в том числе остеомиелита и септического артрита;
- септицемии и эндокардита, в отдельных случаях септицемии и/или эндокардита.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- гиперчувствительность к линкомицину или клиндамицину или к любому из вспомогательных веществ
- беременность (за исключением случаев, когда это необходимо по "жизненным" показаниям)
- период лактации
- тяжелая печеночная и/или почечная недостаточность
- детский возраст до 1 месяца
Необходимые меры предосторожности при применении
Применение линкомицина не показано для лечения легких бактериальных и вирусных инфекций. Назначение препарата Линкомицина гидрохлорид при отсутствии подтвержденной или подозреваемой с высокой вероятностью бактериальной инфекции вряд ли будет полезным для пациента и повышает риск возникновения бактерий с резистентностью к лекарственному препарату.
Ввиду риска развития псевдомембранозного колита перед принятием решения о применении линкомицина врач должен проанализировать этиологию инфекции и оценить пригодность менее токсичных альтернативных препаратов (например эритромицина).
О возникновении диареи, связанной с C. difficile, сообщалось при применении почти всех антибактериальных средств, включая линкомицин. Тяжесть проявлений может быть от умеренной диареи до колита с летальным исходом. Применение антибактериальных препаратов влияет на нормальную флору кишечника и приводит к повышенному росту С. difficile, продуцирующих токсины А и В. Связанная с C. difficile диарея может проявляться в легкой форме с водянистым жидким стулом, но также может прогрессировать до тяжелой устойчивой диареи, лейкоцитоза, лихорадки, выраженных спазмов кишечника, слизи или крови в кале. В случаях псевдомембранозного колита легкой степени тяжести обычно достаточно прекратить прием препарата. При степени тяжести от средней до тяжелой следует проводить лечение с введением растворов, электролитов, белков и назначением антибактериальных средств, эффективных против C. difficile при колите.
Сразу после установления первичного диагноза псевдомембранозного колита следует начать лечение. Диагноз обычно устанавливают, исходя из клинической симптоматики, но для подтверждения диагноза также могут быть использованы данные эндоскопии или определения C.difficileи их токсинов в кале пациента.
При отсутствии лечения у пациента могут развиться потенциально летальный перитонит, шок и токсический мегаколон.
Диарея, ассоциированная с C. difficile, чаще развивается и имеет более тяжелое течение у ослабленных пациентов и пациентов пожилого возраста. Причиной повышенной заболеваемости и летальности также могут выступать штаммы C. difficile, способные к повышенной продукции токсинов.
Возможность возникновения диареи, связанной с C. difficile, необходимо учитывать у пациентов с диареей, развившейся после применения антибиотиков. Необходимо провести тщательный анализ анамнеза, поскольку развитие диареи, связанной с C. difficile, описывали даже спустя 2 мес после завершения антибактериальной терапии.
Линкомицина гидрохлорид следует с осторожностью назначать пациентам, у которых в анамнезе есть заболевания ЖКТ, особенно — колит.
Линкомицина гидрохлорид следует с осторожностью применять пациентам с анамнезом, отягощенным бронхиальной астмой или выраженными аллергиями. Сообщалось о случаях развития реакции гиперчувствительности, включая анафилаксию, у пациентов, получающих терапию линкомицином. В случае возникновения анафилактической реакции следует прекратить прием лекарственного средства и обратиться за медицинской помощью.
Реакции гиперчувствительности, включая ангионевротический отек, сывороточную болезнь, анафилаксию; некоторые из названных реакций возникали у пациентов с гиперчувствительностью к пенициллину. С применением линкомицина связывали редкие случаи полиморфной эритемы, которые иногда были подобны синдрому Стивенса — Джонсона.
При серьезных анафилактических реакциях требуются неотложное интенсивное лечение с применением эпинефрина, кислородной терапии и в/в введением стероидов. При наличии показаний следует также восстановить проходимость дыхательных путей, при необходимости — путем интубации.
Применение Линкомицина гидрохлорида может приводить к чрезмерному росту нечувствительных организмов, в частности дрожжевых грибов. В случае возникновения суперинфекции следует принимать соответствующие меры, показанных в соответствии с клинической ситуации. Если лечение Линкомицина гидрохлоридом нуждаются пациенты с уже существующими грибковыми инфекциями, необходимо одновременно проводить противогрибковую терапию.
Хотя линкомицин проникает через гематоэнцефалический барьер, концентрации линкомицина в церебральной жидкости недостаточны для лечения менингитов.
У пациентов с тяжелыми нарушениями функции почек период полувыведения линкомицина из сыворотки крови может быть продлен по сравнению с пациентами, у которых функция почек не нарушена. У пациентов с нарушениями функции печени период полувыведения из сыворотки крови может быть увеличен вдвое по сравнению с пациентами с нормальной функцией печени.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Линкомицин фармацевтически несовместим в одном шприце или капельнице с канамицином и новобиоцином. Фармацевтически несовместим с ампициллином, барбитуратами, теофиллином, кальция глюконатом, гепарином и магния сульфатом.
Антагонизм - с пенициллинами, цефалоспоринами, хлорамфениколом или эритромицином, синергизм - с аминогликозидами.
Усиливает нервно-мышечную блокаду, вызванную миорелаксантами (особенно при парентеральном введении).
Прием противодиарейных препаратов снижает эффект линкомицина.
При совместном применении с наркотическими анальгетиками и кодеином возрастает риск развития остановки дыхания.
Специальные предупреждения
Во время беременности или лактации
У человека линкомицин проникает через плаценту и определяется в плазме пуповинной крови на уровне 25% от содержания в плазме крови матери. Не отмечено значительного накопления препарата в амниотической жидкости. Контролируемых исследований у беременных не проводили; однако у детей 302 пациентов, которые принимали линкомицин на разных сроках беременности, не зарегистрировано повышения частоты врожденных аномалий или замедления развития по сравнению с контрольной группой при наблюдении до 7-летнего возраста. Линкомицин следует назначать в период беременности только по четко определенной необходимости.
Линкомицин был обнаружен в грудном молоке человека в концентрации от 0,5 до 2,4 мкг/мл, поэтому при применении линкомицина кормления грудью следует временно прекратить.
Клинические данные о влиянии на фертильность у людей отсутствуют.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Учитывая побочные действия лекарственного средства следует соблюдать осторожность при управлении автотранспортом или потенциально опасными механизмами.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Внутримышечно
Взрослые
- 600 мг каждые 24 часа
- при тяжелых инфекциях: 600 мг каждые 12 ч, что определяется тяжестью инфекции
Дети (старше 1 месяца)
- 10 мг / кг/сутки в одно или несколько введений
- при тяжелых инфекциях: 10 мг / кг через каждые 12 ч.
Внутривенно
Вводить внутривенно без предварительного разведения нельзя. Скорость введения не должна превышать 60-80 капель/мин (5,0-10,0 мг/мин).
Взрослые
- от 600 мг до 1 г каждые 8-12 часов
- при более тяжелых инфекциях эти дозы могут быть повышены
- при состояниях, представляющих угрозу для жизни, суточная доза для в/в введения может составлять до 8 г.
Дети (старше 1 месяца)
- 10-20 мг/кг/сут, что определяется тяжестью инфекции каждые 8-12 ч.
Детям суточную дозу следует давать в разделенных дозах.
Особые группы пациентов
Пациенты с нарушением функции печени или почек.
У пациентов с нарушением функции печени или почек увеличивается T½ линкомицина из плазмы крови, что является основанием для снижения частоты введения линкомицина у данной категории пациентов. Если терапия линкомицином необходима для пациентов со значительным нарушением функции почек, соответствующая доза должна составлять от 25 до 30% от дозы, рекомендуемой для пациентов с нормальной функцией почек.
Метод и путь введения
Препарат применяют внутримышечно, внутривенно (только капельно).
При внутривенном введении разводят в стерильном изотоническом растворе натрия хлорида или 5% растворе глюкозы.
1 г линкомицина разводят в не менее 100 мл соответствующего раствора для разведения (изотонический р-р декстрозы или натрия хлорида), при этом продолжительность инфузии должна быть не менее 1 ч.
Доза |
Объем раствора
для разведения, в мл |
Время инфузии, ч |
600 мг |
100 мл |
1 ч |
1 г |
100 мл |
1 ч |
2 г |
200 мл |
2 ч |
3 г |
300 мл |
3 ч |
4 г |
400 мл |
4 ч |
Указанные дозы можно вводить повторно, частота введения определяется по необходимости, при этом суточная доза не должна превышать максимальную рекомендуемую дозу линкомицина, которая составляет 8 г.
Примечание. Могут возникать тяжелые реакции со стороны сердечно-сосудистой и легочной систем, если этот препарат вводится в более высоких, чем рекомендовано, концентрациях, и с большей скоростью.
Длительность лечения
Лечение инфекций, вызванные β-гемолитическим стрептококком. должно продолжаться не менее 10 дней.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы
В случае передозировки возможно возникновение вторичных гастроинтестинальных расстройств, включая боль в животе, тошноту, рвоту и диарею. Описаны тяжелые реакции со стороны сердечно-легочной системы после слишком быстрого введения неразведенных высоких доз. Такие реакции не возникали, если препарат был разведенный согласно рекомендациям.
Лечение
Лечение передозировки возможно с помощью желудочного лаважа или провоцирование рвоты. Специальный антидот неизвестен.
Гемодиализ и перитонеальный диализ неэффективен для выведения линкомицина из крови.
Меры, необходимые при пропуске одной или нескольких доз лекарственного препарата
Не применимо
Указание на наличие риска симптомов отмены
Не применимо
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
Обратитесь к врачу или фармацевту за советом прежде, чем применять лекарственный препарат.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении лекарственного препарата и меры, которые следует принять в этом случае
Инфекции и инвазии:
нечасто - вагинальные инфекции;
неизвестно - псевдомембранозный колит, Clostridium difficile колит.
Со стороны пищеварительного тракта:
часто - тошнота, рвота, диарея
редко – стоматит
неизвестно – энтероколит, эзофагит, глоссит, боль в животе
Со стороны системы крови и лимфатической системы:
неизвестно - панцитопения, агранулоцитоз, апластическая анемия, лейкопения, нейтропения, тромбоцитопеническая пурпура.
Со стороны иммунной системы:
неизвестно - реакции гиперчувствительности, включая анафилактические реакции, ангионевротический отек, сывороточная болезнь.
Со стороны кожи и подкожной клетчатки:
нечасто - кожная сыпь, крапивница
редко – зуд
неизвестно - синдром Стивенса-Джонсона, мультиформная эритема, буллезный дерматит, эксфолиативный дерматит.
Со стороны печени:
неизвестно - желтуха и изменения показателей функционального состояния печени, повышение уровня трансаминаз.
Со стороны почек и мочевыделительной системы*:
неизвестно - нарушение функции почек, олигурия, протеинурия, азотемия.
Со стороны сердца:
неизвестно - кардиореспираторная остановка.
Сосудистые расстройства:
неизвестно - гипотензия, тромбофлебит **
Со стороны органов слуха и равновесия:
неизвестно - звон в ушах, вертиго
Общие расстройства и нарушения в месте введения:
неизвестно - стерильные абсцессы в месте инъекции ***, индурация в месте инъекции ***, боль в месте инъекции ***, раздражение в месте инъекции ** *.
* Не установлено прямой связи между применением Линкомицина и нарушением со стороны почек.
** Реакция отмечалась после внутривенного применения. Риск можно минимизировать путем избежания использования постоянных внутривенных катетеров.
*** Отмечались при инъекции.
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
1.0 мл и 2.0 мл препарата содержит
активное вещество - линкомицина гидрохлорида
(в пересчете на линкомицин основание) 300.0 мг и 600.0 мг
вспомогательные вещества: динатрия эдетат, 0.1 М раствор натрия гидроксида, вода для инъекций
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Прозрачная, бесцветная или слегка желтоватая жидкость со специфическим запахом
Форма выпуска и упаковка
По 1 мл или 2 мл препарата разливают в ампулы шприцевого наполнения из стекла с точкой или кольцом излома.
На каждую ампулу наклеивают этикетку.
По 5 или 10 ампул упаковывают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
Контурные ячейковые упаковки вместе с утвержденными инструкциями по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в групповые коробки из картона. Количество инструкций по медицинскому применению равно количеству упаковок.
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить в защищённом от света месте при температуре не выше 30 ºС. Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Линкомицин гидрохлориді
Халықаралық патенттелмеген атауы
Линкомицин
Дәрілік түрі, дозалануы
Инъекцияға арналған ерітінді 30%, 1мл, 2мл
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі қолдануға арналған микробқа қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Макролидтер, линкозамидтер және стрептограминдер. Линкозамидтер. Линкомицин
АТХ коды J01FF02
Қолданылуы
Препаратты стрептококктар, пневмококктар және стафилококктар сияқты грамоң аэробты микроорганизмдердің линкомицинге сезімтал штаммдары немесе преператқа сезімтал анаэробты бактериялар туындатқан инфекцияларды емдеу үшін қолданады, сондай-ақ:
- жоғарғы тыныс алу жолдарының инфекциялары: созылмалы синусит, іріңді ортаңғы отит
- созылмалы бронхиттің инфекциялық асқынуын және инфекциялық пневмонияны, плевраның эмпиемасын, өкпенің абсцессін қоса, тыныс алу жолдарының төменгі бөліктерінің инфекциялары
- тері мен жұмсақ тіндердің инфекциялары
- сүйектер мен буындардың инфекциялары, соның ішінде остеомиелитжәне сепсистік артрит;
- септицемия және эндокардит, жекелеген жағдайларда септицемиялар және/немесе эндокардит.
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- линкомицинге немесе клиндамицинге немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық
- жүктілік («өмірлік» көрсетілімдер бойынша қажет болған жағдайларды қоспағанда)
- лактация кезеңі
- бауырдың және/немесе бүйректің ауыр жеткіліксіздігі
- 1 айға дейінгі балалар
Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары
Линкомицинді қолдану жеңіл бактериялық және вирустық инфекцияларды емдеу үшін көрсетілмеген. Расталған немесе күдіктену ықтималдығы жоғары бактериялық инфекция болмаған кезде линкомицин гидрохлориді препаратын тағайындау пациент үшін пайдалы болары екіталай және дәрілік препаратқа төзімділігі бар бактериялардың пайда болу қаупін арттырады.
Жалған жарғақшалы колиттің даму қаупіне байланысты линкомицинді қолдану туралы шешімді қабылдар алдында дәрігер инфекцияның этиологиясын талдауы және уыттылығы кем баламалы препараттардың (мысалы эритромициннің) жарамдылығын бағалауы тиіс.
C. difficile байланысты диареяның пайда болуы туралы линкомицинді қоса, барлық дерлік бактерияға қарсы дәрілерді қолдану кезінде хабарланған. Көріністердің ауырлығы қалыпты диареядан өліммен аяқталатын колитке дейін болуы мүмкін. Бактерияға қарсы препараттарды қолдану ішектің қалыпты флорасына ықпал етеді және А және В токсиндерін өндіретін C. difficile қатты өсуіне әкеледі. C. difficile байланысты диарея сулы сұйық нәжіспен жеңіл формада байқалуы мүмкін, сондай-ақ ауыр тұрақты диареяға, лейкоцитозға, қызбаға, ішектің айқын түйілуіне, нәжісте шырыш немесе қанға дейін үдеуі мүмкін. Ауырлығы жеңіл деңгейдегі жалған жарғақшалы колит жағдайында әдетте препаратты қабылдауды тоқтату жеткілікті. Орташадан ауырға дейінгі ауырлық деңгейінде ерітінділерді, электролиттерді, ақуыздарды енгізумен және колит кезінде C. difficile қарсы тиімді бактерияға қарсы дәрілерді тағайындаумен емдеуді жүргізген жөн.
Жалған жарғақшалы колит бастапқы диагнозын қойғаннан кейін бірден емдеуді бастау керек. Диагнозды әдетте клиникалық симптоматикасын ескере отырып, қояды, алайда диагнозды растау үшін сондай-ақ эндоскопия немесе C. difficile және олардың токсиндерін пациенттің нәжісінен анықтау деректері пайдаланылуы мүмкін..
Емдеу жоқ болғанда пациентте әлеуетті өліммен аяқталатын перитонит, шок және уытты мегаколон дамуы мүмкін.
C. difficile астасқан диарея әлсірген пациенттерде және егде жастағы пациенттерде жиі дамиды және ауыр өтеді. Жоғары аурушаңдық пен өліммен аяқталудың себебі сондай-ақ токсиндерді көп өндіруге қабілетті C. difficile штаммдары болуы мүмкін.
C. difficile байланысты диареяның пайда болу мүмкіндігі антибиотиктерді қолданғаннан кейін дамитын диарея бар пациенттерде ескерілуі тиіс. анамнезге мұқият талдау жүргізу қажет, себебі C. difficile байланысты диареяның дамуын бактерияға қарсы ем аяқталғаннан кейін тіпті 2 айдан соң сипатталған.
Линкомицин гидрохлоридін анамнезде АІЖ аурулары, әсіресе – колит бар пациенттерге сақтықпен тағайындау қажет.
Линкомицин гидрохлоридін бронх демікпесімен немесе айқын аллергиялармен ауырлаған анамнез бар пациенттерге сақтықпен қолданған жөн.
Линкомицинмен емді алып жатқан пациенттерде анафилаксияны қоса, аса жоғары сезімталдық реакцияларының даму жағдайлары туралы хабарланған. Анафилаксиялық реакциялар пайда болған жағдайда дәрілік затты қабылдауды тоқтатып және медициналық көмекке жүгінген жөн.
Ангионевроздық ісінуді, сарысу құю ауруын, анафилаксияны қоса, аса жоғары сезімталдық реакциялары; аталған реакциялардың кейбіреуі пенициллинге аса жоғары сезімталдық бар пациенттерде пайда болған. Кейде Стивенс — Джонсон синдромына ұқсас болған полиморфты эритеманың сирек жағдайларын линкомицинді қолданумен байланыстырған. Күрделі анафилаксиялық реакциялар кезінде эпинефринді, оттегілік емді қолданумен және стероидтарды в/і енгізумен шұғыл қарқынды емдеуді қажет етеді. Көрсетілімдер бар болса сондай-ақ тыныс алу жолдарының өткізгіштігін, қажет болғанда – интубация арқылы қалпына келтірген жөн.
Линкомицин гидрохлоридін қолдану сезімтал емес организмдердің, әсіресе ашытқы зеңдердің шамадан тыс өсуіне әкелуі мүмкін. Суперинфекция пайда болған жағдайда клиникалық жағдайға сәйкес көрсетілген тиісті шараларды қолданған жөн. Егер Линкомицин гидрохлоридімен емдеуді зеңдік инфекциялары бар пациенттер қажет етсе, бір уақытта зеңге қарсы емді жүргізу қажет.
Линкомицин гематоэнцефалдық бөгет арқылы өтсе де, церебралдық сұйықтықтағы линкомициннің концентрациялары менингиттерді емдеу үшін жеткіліксіз.
Бүйрек функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттерде линкомициннің қан сарысуынан жартылай шығарылу кезеңі бүйрек функциясы бұзылмаған пациенттермен салыстырғанда ұзаруы мүмкін. Бауыр функциясының бұзылулары бар пациенттерде қан сарысуынан жартылай шығарылуы кезеңі бауыр функциясы қалыпты пациенттермен салыстырғанда екі есе артуы мүмкін.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Линкомицин канамицинмен және новобиоцинмен бір шприцте немесе тамшылатқышта фармацевтикалық үйлесімсіз. Ампициллинмен, барбитураттармен, теофиллинмен, кальций глюконатымен, гепаринмен және магний сульфатымен фармацевтикалық үйлесімсіз.
Антагонизм - пенициллиндермен, цефалоспориндермен, хлорамфениколмен немесе эритромицинмен, синергизм - аминогликозидтермен.
Миорелаксанттардан туындаған жүйке-бұлшықет блокадасын күшейтеді (әсіресе парентеральды енгізу кезінде).
Диареяға қарсы препараттарды қабылдау линкомициннің әсерін төмендетеді.
Есірткілік анальгетиктермен және кодеинмен бірге қолдану кезінде тыныс алудың тоқтау қаупі артады.
Арнайы ескертулер
Жүктілік немесе лактация кезінде
Адамда линкомицин плацента арқылы өтеді және ана қанының плазмасы құрамының 25% деңгейінде кіндік қаны плазмасында анықталады. Препараттың амниотикалық сұйықтықта елеулі жиналуы байқалмаған. Жүктілерде бақыланатын зерттеулер жүргізілмеген; дегенмен жүктіліктің әр түрлі мерзімінде линкомицинді қабылдаған 302 пациенттің баласында 7 жасқа дейін бақылаған кезде бақылау тобымен салыстырғанда туа біткен аномалия жиілігінің артуы немесе дамудың баяулауы тіркелмеген. Линкомицинді жүктілік кезеңінде анық белгіленген қажеттілік бойынша ғана тағайындаған жөн.
Линкомицин 0,5-тен 2,4 мкг/мл дейінгі концентрацияда адамда емшек сүтінде анықталған, сондықтан линкомицинді қолдану кезінде емшек емізуді уақытша тоқтату керек.
Адамдарда фертильділікке ықпал етуі туралы клиникалық деректер жоқ.
Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Дәрілік заттың жағымсыз әсерлерін ескере отырып, автокөлікті немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару кезінде сақ болған жөн.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
Бұлшықет ішіне
Ересектер
- әрбір 24 сағатта 600 мг
- ауыр инфекцияларда: әрбір 12 сағатта 600 мг, бұл инфекцияның ауырлығымен анықталады
Балалар (1 айдан жоғары)
- 10 мг / кг/тәулікке бір немесе бірнеше енгізу
- ауыр инфекцияларда: әрбір 12 сағатта 10 мг / кг
Вена ішіне
Алдын ала сұйылтусыз вена ішіне енгізуге болмайды. Енгізу жылдамдығы 60-80 тамшы/мин (5,0-10,0 мг/мин) аспауы тиіс.
Ересектер
- әрбір 8-12 сағатта 600 мг-ден 1 г дейін
- тым ауыр инфекцияларда бұл дозаларды арттыруға болады
- өмір үшін қауіп төндіретін жағдайларда, в/і енгізуге арналған тәуліктік доза 8 г дейін құрауы мүмкін.
Балалар (1 айдан жоғары)
- 10-20 мг/кг/тәул, бұл инфекцияның ауырлығымен анықталады әрбір 8-12 сағат сайын.
Балаларға тәуліктік дозаны бөлінген дозаларда берген жөн.
Пациенттердің ерекше топтары
Бауыр немесе бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттер.
Бауыр немесе бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде қан плазмасынан линкомициннің T½ артады, бұл пациенттердің осы санатында линкомицинді енгізу жиілігін төмендету үшін негіздеме болып табылады. Егер линкомицинмен ем бүйрек функциясының елеулі бұзылуы бар пациенттер үшін қажет болса, тиісті доза бүйрек функциясы қалыпты пациенттер үшін ұсынылған дозаның 25-тен 30% дейінін құрауы тиіс.
Енгізу әдісі және жолы
Препаратты бұлшықет ішіне, вена ішіне (тек қана тамшылатып) қолданады.
Венаішілік енгізу кезінде натрий хлоридінің стерильді изотониялық ерітіндісінде немесе 5% глюкоза ерітіндісінде сұйылтады.
1 г линкомицинді сұйылтуға арналған кем дегенде 100 мл тиісті ерітіндіде (декстрозаның немесе натрий хлоридінің изотониялық ерітіндісі) сұйылтады, бұл ретте инфузияның ұзақтығы кем дегенде 1 сағат болуы тиіс.
Доза |
Сұйылтуға
арналған ерітіндінің көлемі, мл-де |
Инфузия
уақыты, сағ |
600 мг |
100 мл |
1 сағ |
1 г |
100 мл |
1 сағ |
2 г |
200 мл |
2 сағ |
3 г |
300 мл |
3 сағ |
4 г |
400 мл |
4 сағ |
Көрсетілген дозаларды қайта енгізуге болады, енгізу жиілігі қажет болғанда анықталады, бұл ретте тәуліктік доза 8 г құрайтын линкомициннің ең жоғары ұсынылған дозасынан аспауы тиіс.
Ескерту. Егер бұл препарат ұсынылғаннан жоғары концентрацияда және жоғары жылдамдықпен енгізілсе, жүрек-қантамыр және өкпе жүйесі тарапынан ауыр реакциялар пайда болуы мүмкін.
Емдеу ұзақтығы
β-гемолитикалық стрептококктуындатқан инфекцияларды емдеу кем дегенде 10 күн болуы тиіс.
Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажеті шаралар
Симптомдары
Артық дозаланған жағдайда іштің ауыру, жүрек айну, құсу және диареяны қоса екінші гастроинтестинальді бұзылыстар пайда болуы мүмкін. Сұйытылмаған жоғары дозаларды жылдам енгізгеннен кейін жүрек-өкпе жүйесінің тарапынан ауыр реакциялар сипатталған. Мұндай реакциялар егер препарат нұсқауларға сәйкес сұйылтылса пайда болмаған.
Емі
Асқазан лаважының немесе әдейі құстыру көмегімен артық дозалануды емдеуге болады. Арнайы антидоты белгісіз.
Гемодиализ және перитонеальді диализ линкомицинді қаннан шығару үшін тиімсіз.
Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын жіберіп алғанда қажетті шаралар
Қолданылмайды
Тоқтату симптомдарының болу қаупіне нұсқау
Қатысы жоқ
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар
Дәрілік препаратты қабылдаудан бұрын дәрігерге немесе фармацевтке қаралыңыз
Дәрілік препаратты стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар
Инфекциялар және инвазиялар:
жиі емес - қынаптық инфекциялар;
белгісіз – жалғанжарғақшалы колит, Clostridium difficile колит.
Асқорыту жолының тарапынан:
жиі – жүрек айнуы, құсу, диарея
сирек – стоматит
белгісіз – энтероколит, эзофагит, глоссит, іштің ауыруы
Қан жүйесінің және лимфа жүйесінің тарапынан:
белгісіз - панцитопения, агранулоцитоз, апластикалық анемия, лейкопения, нейтропения, тромбоцитопениялық пурпура.
Иммундық жүйенің тарапынан:
белгісіз – анафилаксиялық реакцияларды, ангионевроздық ісінуді, сарысу құю ауруын қоса аса жоғары сезімталдық реакциялары.
Тері және тері асты өзегінің тарапынан:
жиі емес – тері бөртпесі, есекжем
сирек – қышыну
белгісіз - Стивенс-Джонсон синдромы, мультиформалық эритема, буллезді дерматит, эксфолиативті дерматит.
Бауырдың тарапынан:
белгісіз – сарғаю және бауырдың функционалдық жағдайы көрсеткіштерінің өзгеруі, трансаминаза деңгейінің жоғарылауы.
Бүйрек және несеп шығару жүйесінің тарапынан*:
белгісіз – бүйрек функциясының бұзылуы, олигурия, протеинурия, азотемия.
Жүрек тарапынан:
белгісіз – кардиореспираторлық тоқтау.
Тамыр бұзылыстары:
белгісіз - гипотензия, тромбофлебит **
Есту және тепе-теңдік ағзалары тарапынан:
белгісіз – құлақтағы шуыл, вертиго
Жалпы бұзылыстар және енгізу орнындағы бұзылулар:
белгісіз – инъекция орнындағы стерильді абсцесстер ***, инъекция орнындағы индурация ***, инъекция орнындағы ауыру ***, инъекция орнындағы тітіркену ** *.
* Линкомицинді қолдану мен бүйрек тарапынан бұзылу арасында тікелей байланыс анықталған жоқ.
** Реакция венаішілік қолданудан кейін байқалған. Қауіпті тұрақты венаішілік катетерлерді пайдаланудан аулақ болу арқылы азайтуға болады.
*** Инъекция кезінде байқалған.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
1.0 мл және 2.0 мл препараттың құрамында
белсенді зат – линкомицин гидрохлориді
(линкомицин негізіне шаққанда) 300.0 мг және 600.0 мг
қосымша заттар: динатрий эдетаты, 0.1 М натрий гидроксиді ерітіндісі, инъекцияға арналған су.
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Мөлдір, түссіз немесе сәл сарғыштау, өзіне тән иісі бар сұйықтық
Шығарылу түрі және қаптамасы
1 мл немесе 2 мл препараттан сындыру нүктесі немесе сындыру сақинасы бар шприцпен толтырылатын шыныдан жасалған ампулаларға құйылады.
Әр ампулаға заттаңба жапсырылады.
5 немесе 10 ампуладан поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға қаптайды.
Пішінді ұяшықты қаптамаларды медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тіліндегі бекітілген нұсқаулықтармен бірге топтық картон қораптарға салады. Медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықтардың саны қаптамалардың санына тең.
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
Жарықтан қорғалған жерде, 30 ºС-ден аспайтынтемпературада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы