Торговое наименование
Аваналав
Международное
непатентованное название
Аванафил
Лекарственная
форма, дозировка
Таблетки, 50 мг, 100 мг
Фармакотерапевтическая
группа
Мочеполовая
система и половые гормоны. Урологические препараты. Урологические препараты другие.
Препараты, применяемые при эректильной дисфункции. Аванафил.
Код АТХ G04BE10
Показания к
применению
Лечение
эректильной дисфункции у взрослых мужчин. Для
обеспечения эффективности препарата Аваналав необходима сексуальная стимуляция.
Перечень сведений,
необходимых до начала применения
Противопоказания
Повышенная
чувствительность к действующему веществу или к любому из вспомогательных
веществ препарата.
Одновременный прием любых форм органических нитратов
или доноров оксида азота (например, амилнитрит) (см. раздел «Взаимодействия с
другими лекарственными препаратами»).
Сопутствующее применение ингибиторов ФДЭ5, включая
аванафил, со стимуляторами гуанилатциклазы, такими как риоцигуат,
противопоказано, так как это может потенциально привести к развитию симптомной
артериальной гипотензии (см. раздел «Взаимодействия с другими лекарственными
препаратами»).
Врачи должны взвешивать потенциальный риск сексуальной
активности для сердечной функции у пациентов с сердечно-сосудистыми
заболеваниями, прежде чем назначать препарат Аваналав.
Применение аванафила противопоказано таким категориям
пациентов:
- пациенты, которые
в течение последних 6 месяцев перенесли инфаркт миокарда, инсульт или опасную
для жизни аритмию;
- пациенты с
артериальной гипотензией (артериальное давление <90/50 мм рт. ст.) или с
артериальной гипертензией (артериальное давление >170/100 мм рт. ст.) в состоянии покоя;
- пациенты с нестабильной
стенокардией, стенокардией при сексуальной активности или застойной сердечной
недостаточностью функционального класса 2 или выше (по классификации
Нью-Йоркской ассоциации кардиологов).
Тяжелое нарушение функции печени (класс С по
классификации Чайлда–Пью).
Тяжелое нарушение функции почек (клиренс креатинина
< 30 мл/мин).
Потеря зрения на один глаз вследствие передней
ишемической нейропатии зрительного нерва неартериального генеза (NAION),
независимо от наличия связи этого случая с предыдущим применением ингибиторов
ФДЭ5 (см. раздел «Специальные
предупреждения»).
Наследственное дегенеративное заболевание сетчатки.
Одновременный прием мощных ингибиторов CYP3A4, таких
как кетоконазол, ритонавир, атазанавир, кларитромицин, индинавир, итраконазол, нефазодон,
нелфинавир, саквинавир и телитромицин (см. разделы «Взаимодействия
с другими лекарственными препаратами», «Специальные предупреждения» и «Рекомендации по применению»).
Взаимодействия с другими лекарственными
препаратами
Потенциальные
фармакодинамические взаимодействия с аванафилом
Нитраты. Известно, что у здоровых добровольцев аванафил
усиливает гипотензивные эффекты нитратов по сравнению с плацебо. Считается, что
это обусловлено комбинированным воздействием нитратов и аванафила на механизм
оксида азота/цГМФ. В связи с этим назначение аванафила пациентам, которые
принимают любые формы органических нитратов или доноров оксида азота (например,
амилнитрит), противопоказано. У пациента, принимавшего аванафил в последние 12
часов, при медицински обоснованном назначении нитратов в случае опасного для
жизни состояния возрастает вероятность значимого и потенциально опасного
снижения артериального давления. Даже в таких обстоятельствах нитраты следует
применять только при условии тщательного медицинского наблюдения и с надлежащим
мониторингом гемодинамики (см. раздел «Противопоказания»).
Лекарственные средства, снижающие
системное артериальное давление. Как
вазодилататор, аванафил может снижать системное артериальное давление. Если препарат
Аваналав применяют в комбинации с другим лекарственным средством, которое
снижает системное артериальное давление, аддитивные эффекты могут приводить к
симптоматической артериальной гипотензии (например, к головокружению, ощущению
бреда, синкопе или состоянию, близкому к синкопе). Есть информация, что в ходе
клинических исследований не наблюдалось никаких случаев развития артериальной
гипотензии, однако были отмечены отдельные эпизоды головокружения (см. раздел «Нежелательные
реакции»). Во время этих исследований был зарегистрирован один эпизод синкопе в
группе плацебо и один эпизод синкопе в группе приема аванафила в дозе 100 мг.
Пациенты
с обструкцией выходного тракта левого желудочка (например, со стенозом
аортального клапана, идиопатическим гипертрофическим субаортальным стенозом) и
пациенты с тяжелыми нарушениями вегетативного контроля артериального давления
могут быть особенно чувствительными к действию вазодилататоров, в том числе к
аванафилу.
Альфа-блокаторы. Есть информация о том, что гемодинамические
взаимодействия препарата с доксазозином и тамсулозином изучали у здоровых
добровольцев в одном перекрестном исследовании с двумя периодами. У пациентов,
получавших стабильную терапию доксазозином, среднее максимальное снижение
систолического артериального давления в положении стоя и лежа на спине (с
поправкой на плацебо) после приема аванафила составляло 2,5 мм рт. ст. и 6,0 мм
рт. ст. соответственно. В целом у 7 из 24 участников исследования после приема
аванафила отмечались такие уровни снижения этого показателя от исходных
значений, которые имели потенциальную клиническую значимость (см. раздел «Специальные
предупреждения»).
Известно,
что у пациентов, получавших стабильную терапию тамсулозином, среднее
максимальное снижение систолического артериального давления в положении стоя и
лежа на спине (с поправкой на плацебо) после приема аванафила составляло 3,6 мм
рт. ст. и
3,1 мм рт. ст. соответственно, и у 5 из 24 участников исследования после
приема аванафила отмечались такие уровни снижения этого показателя от исходных
значений, которые имели потенциальную клиническую значимость (см. раздел «Специальные
предупреждения»).
Ни
в одной группе участников исследования не было сообщений о синкопе или других тяжелых нежелательных явлениях, связанных
со снижением артериального давления.
Другие антигипертензивные препараты,
кроме альфа-блокаторов. Известно, что
для оценки влияния аванафила на потенцирование эффектов отдельных
антигипертензивных лекарственных средств (амлодипина и эналаприла) по снижению
артериального давления было проведено клиническое исследование. Результаты
исследования показали, что при одновременном применении аванафила среднее
максимальное снижение артериального давления в положении лежа на спине
составляло 2/3 мм рт. ст. по сравнению с плацебо в группе
применения эналаприла и 1/-1 мм рт. ст. – в группе
применения амлодипина.
Статистически
значимая разница в максимальном снижении диастолического артериального давления
в положении лежа на спине по сравнению с плацебо наблюдалась только в группе
комбинированного применения эналаприла и аванафила, при этом уровень снижения
артериального давления возвращался к исходным значениям через 4 часа после приема дозы аванафила. В обеих группах было по одному пациенту,
у которых отмечалось снижение артериального давления без симптомов артериальной
гипотензии, что устранялось в течение 1 часа после начала. Аванафил не оказывал
никакого влияния на фармакокинетику амлодипина, однако амлодипин увеличивал
максимальную и общую экспозицию аванафила на 28 % и 60 % соответственно.
Алкоголь. Употребление алкоголя в комбинации с применением
аванафила увеличивает риск развития симптоматической артериальной гипотензии.
Есть информация, что в одном перекрестном исследовании, в котором здоровым
добровольцам однократно применяли дозу препарата, среднее максимальное снижение
диастолического артериального давления было статистически значимо больше после
приема аванафила с алкоголем, чем после приема только аванафила (на 3,2 мм рт.
ст.) или только алкоголя (на
5,0 мм рт. ст.) (см. раздел «Специальные предупреждения»).
Другие средства лечения эректильной
дисфункции. Безопасность и эффективность применения аванафила в комбинации
с другими ингибиторами ФДЭ5 или с другими средствами для лечения эректильной
дисфункции не изучались (см. раздел «Специальные предупреждения»).
Влияние
других веществ на аванафил
Аванафил
является субстратом CYP3A4 и метаболизируется этим ферментом. С исследований
известно, что лекарственные средства, которые ингибируют CYP3A4, могут
увеличивать AUC аванафила.
Ингибиторы CYP3A4. Кетоконазол (400 мг в сутки), который является
селективным и очень мощным ингибитором CYP3A4, увеличивал Cmax и AUC
аванафила после его однократного приема в дозе 50 мг в 3 раза и в 14 раз
соответственно и продлевал период полувыведения аванафила примерно до 9 часов.
Ритонавир (600 мг 2 раза в сутки), который является очень мощным ингибитором
CYP3A4 и также ингибирует CYP2C9, увеличивал Cmax и AUC аванафила
после его однократного приема в дозе 50 мг примерно в 2 раза и в 13 раз
соответственно и продлевал период полувыведения аванафила примерно до 9 часов.
Ожидается, что другие мощные ингибиторы CYP3A4 (например, итраконазол,
вориконазол, кларитромицин, нефазодон, саквинавир, нелфинавир, индинавир,
атазанавир и телитромицин) будут обусловливать подобные эффекты. Таким образом,
одновременное применение аванафила с мощными ингибиторами CYP3A4
противопоказано (см. разделы «Противопоказания», «Специальные предупреждения» и
«Рекомендации по применению»).
Эритромицин
(500 мг 2 раза в сутки), который является умеренным ингибитором CYP3A4,
увеличивал Cmax и AUC аванафила после его однократного приема в дозе
200 мг примерно в 2 раза и в 3 раза соответственно и продлевал период
полувыведения аванафила примерно до 8 часов. Ожидается, что другие умеренные
ингибиторы CYP3A4 (например, ампренавир, апрепитант, дилтиазем, флуконазол,
фосампренавир и верапамил) будут обусловливать подобные эффекты. В связи с этим для пациентов, которые
одновременно принимают умеренные ингибиторы CYP3A4, максимальная
рекомендованная доза аванафила составляет 100 мг каждые 48 часов (см. раздел «Рекомендации
по применению»).
Хотя
взаимодействия с конкретными препаратами не изучали, другие ингибиторы CYP3A4,
в том числе грейпфрутовый сок, вероятно, будут увеличивать AUC аванафила. Пациентов следует предостеречь от
употребления грейпфрутового сока в течение 24 часов до приема аванафила.
Субстрат CYP3A4. Амлодипин (5 мг в сутки) увеличивал Cmax и
AUC аванафила после его однократного приема в дозе 200 мг примерно на 28 % и 60
% соответственно. Эти изменения AUC не
расцениваются как клинически значимые. Однократный прием аванафила не влиял на
уровень амлодипина в плазме крови.
Хотя
взаимодействия аванафила с ривароксабаном и апиксабаном (оба – субстраты CYP3A4) специально не изучались, такие
взаимодействия не ожидаются.
Индукторы ферментов цитохрома Р450. Потенциальное воздействие индукторов ферментов CYP,
особенно индукторов CYP3A4 (например, бозентан, карбамазепин, эфавиренц,
фенобарбитал и рифампицин), на фармакокинетику и эффективность аванафила не
изучалось. Одновременное применение аванафила и индукторов ферментов CYP не
рекомендуется, поскольку это может снизить эффективность аванафила.
Влияние
аванафила на другие лекарственные средства
Ингибирование ферментов цитохрома Р450. С исследований in
vitro известно, что аванафил (на микросомах печени человека)
продемонстрировал незначительный потенциал лекарственных взаимодействий,
опосредованных ферментами CYP1A1/2, 2A6, 2B6 и 2E1. Кроме того, метаболиты
аванафила (M4, M16 и M27) также продемонстрировали минимальное ингибирование
ферментов CYP 1A1/2, 2A6, 2B6, 2C8, 2C9, 2C19, 2D6, 2E1 и 3A4. Учитывая эти
данные не ожидается, чтобы аванафил проявлял значимое влияние на другие
лекарственные средства, которые метаболизируются этими ферментами.
Хотя
данные, полученные в исследованиях in
vitro, выявили потенциальные взаимодействия аванафила, опосредованные
ферментами CYP 2C19, 2C8/9, 2D6 и 3A4, дальнейшие исследования с применением
омепразола, розиглитазона и дезипрамина не выявили клинически значимых
взаимодействий, опосредованных ферментами CYP 2C19, 2C8/9 и 2D6.
Индукция ферментов цитохрома Р450. Оценка потенциала индуцирования ферментов CYP1A2,
CYP2B6 и CYP3A4 аванафилом, которая выполнялась на первичных гепатоцитах
человека в исследованиях in vitro, не
выявила никакого потенциала индуцирования этих ферментов в клинически значимых
концентрациях.
Транспортеры. Результаты исследований in vitro продемонстрировали умеренный потенциал действия аванафила
в качестве субстрата P-гликопротеина (P-gp) и ингибитора P-gp вместе с
дигоксином как субстратом в концентрациях, ниже за рассчетные концентрации в
кишечнике. Потенциал аванафила влиять на транспорт других лекарственных средств,
опосредованный P-gp, неизвестен.
По
результатам исследований in vitro
аванафил при применении в клинически значимых концентрациях может выступать
ингибитором BCRP (белка резистентности к раку молочной железы). В клинически
значимых концентрациях аванафил не является ингибитором транспортных белков
OATP1B1, OATP1B3, OCT1, OCT2, OAT1, OAT3 и BSEP.
Влияние
аванафила на другие транспортеры пока неизвестно.
Риоцигуат. Имеется информация, что
доклинические исследования продемонстрировали аддитивный эффект снижения
системного артериального давления при применении ингибиторов ФДЭ5 в комбинации
с риоцигуатом. В клинических исследованиях было показано, что риоцигуат усиливает
гипотензивные эффекты ингибиторов ФДЭ5. Не было получено доказательных данных в
пользу благоприятного клинического эффекта применения такой комбинации в
исследуемых популяциях. Сопутствующее применение риоцигуата и ингибиторов ФДЭ5, в том числе
аванафила, противопоказано (см. раздел «Противопоказания»).
Специальные предупреждения
Прежде
чем назначать медикаментозное лечение, необходимо собрать медицинский анамнез и
провести общий медицинский осмотр для диагностики эректильной дисфункции и
определения ее возможных первичных причин.
Сердечно-сосудистая
функция. Перед началом любой терапии
по поводу эректильной дисфункции врач должен оценить состояние
сердечно-сосудистой системы своих пациентов, поскольку сексуальная активность
обусловливает определенный риск для сердечной функции (см. раздел
«Противопоказания»). Аванафил имеет вазодилататорные свойства, что приводит к
легкому временному снижению артериального давления (см. раздел «Взаимодействия с другими лекарственными препаратами») и потенцирует гипотензивный эффект нитратов (см.
раздел «Противопоказания»). Пациенты с обструкцией выходного тракта левого
желудочка, например со стенозом аортального клапана или с идиопатическим
гипертрофическим субаортальным стенозом, могут быть чувствительными к действию
вазодилататоров, в том числе к ингибиторам ФДЭ5.
Приапизм. Пациентов следует проинструктировать о необходимости
немедленного обращения за медицинской помощью, если эрекция длится 4 часа и
более (приапизм). Если в случае приапизма не назначить должное неотложное
лечение, может возникнуть повреждения ткани полового члена и необратимая потеря
потенции. Аванафил следует с осторожностью применять пациентам с анатомической
деформацией полового члена (такой как ангуляция, кавернозный фиброз или болезнь
Пейрони) и пациентам с заболеваниями, которые могут приводить к развитию
приапизма (такими как серповидноклеточная анемия, множественная миелома или
лейкоз).
Нарушение зрения. В связи с применением других ингибиторов ФДЭ5
сообщалось о нарушении зрения и случаях развития передней ишемической
нейропатии зрительного нерва неартериального генеза. Пациенту следует сообщить
о том, что в случае внезапного ухудшения зрения необходимо прекратить
применение препарата Аваналав и немедленно обратиться к врачу (см. раздел
«Противопоказания»).
Влияние на свертываемость крови. Исследования in
vitro на тромбоцитах человека указывают на то, что ингибиторы ФДЭ5 не
влияют на агрегацию тромбоцитов сами по себе, однако в супратерапевтических дозах они потенцируют антиагрегантный эффект донора
оксида азота натрия нитропруссида. У людей ингибиторы ФДЭ5 не влияют на время свертывания
крови ни при монотерапии, ни при применении с ацетилсалициловой кислотой.
Сведения
о безопасности применения аванафила пациентам с
нарушениями функции свертывания крови или с активной пептической язвой желудка
отсутствуют. В связи с этим аванафил следует назначать таким пациентам только
после тщательной оценки соотношения польза/риск.
Ухудшение или внезапная потеря слуха. Пациентам следует сообщить о необходимости
прекращения приема ингибиторов ФДЭ5, в том числе аванафила, и немедленного обращения за медицинской помощью в случае внезапного
ухудшения или исчезновения слуха. Об этих явлениях, которые могут
сопровождаться шумом/звоном в ушах и головокружением, сообщали как о связанных
по времени с приемом ингибиторов ФДЭ5. Невозможно установить, существует ли прямая связь между этими явлениями и применением
ингибиторов ФДЭ5 или другими факторами.
Одновременное применение
альфа-блокаторов. Одновременное
применение альфа-блокаторов и аванафила может привести у некоторых
пациентов к симптоматической артериальной гипотензии через аддитивные
вазодилатирующие эффекты (см. раздел «Взаимодействия
с другими лекарственными препаратами»). Необходимо принимать во внимание
следующее:
- Прежде
чем начинать лечение препаратом Аваналав, состояние пациента, который проходит
терапию альфа-блокаторами, должно быть стабилизировано. У пациентов, которые
демонстрируют гемодинамическую нестабильность на фоне монотерапии
альфа-блокатором, наблюдается повышенный риск развития симптоматической
артериальной гипотензии при одновременном применении аванафила.
- Для
тех пациентов, состояние которых является стабильным при терапии
альфа-блокаторами, терапию аванафилом следует начинать с наиболее низкой дозы – 50 мг.
- Для
тех пациентов, которые уже принимают оптимизированную дозу препарата Аваналав,
терапию альфа-блокатором следует начинать с наиболее низкой дозы. Постепенное
повышение дозы альфа-блокатора на фоне приема аванафила может сопровождаться
дополнительным снижением артериального давления.
- На
безопасность комбинированного применения аванафила и альфа-блокаторов могут
влиять и другие факторы, в том числе снижение объема циркулирующей крови и
применение других антигипертензивных лекарственных средств.
Одновременное применение ингибиторов
CYP3A4. Одновременное применение
аванафила с мощными ингибиторами CYP3A4, такими как кетоконазол или ритонавир,
противопоказано (см. разделы «Противопоказания», «Взаимодействия с другими
лекарственными препаратами» и «Рекомендации по применению»).
Одновременное применение других лекарственных
средств для лечения эректильной дисфункции. Безопасность и эффективность применения препарата Аваналав в комбинации
с другими ингибиторами ФДЭ5 или с другими препаратами для лечения эректильной
дисфункции не изучались. Пациентов следует предостеречь от применения препарата
Аваналав в комбинации с такими лекарственными средствами.
Одновременное употребление алкоголя. Употребление алкоголя в сочетании с применением
аванафила увеличивает риск развития симптоматической артериальной гипотензии
(см. раздел «Взаимодействия с другими
лекарственными препаратами»). Пациентов
следует предостеречь, что одновременное применение аванафила и алкоголя
увеличивает вероятность развития артериальной гипотензии, головокружения или
синкопе. Врачи также должны проинструктировать пациентов о том, что нужно
делать в случае возникновения симптомов постуральной гипотензии.
Популяции, у которых действие препарата
не изучалось. Действие аванафила не
изучалось у пациентов с эректильной дисфункцией, обусловленной повреждением
спинного мозга или другим неврологическим расстройством, и у пациентов с
тяжелыми нарушениями функции почек или печени.
Применение в педиатрии
Не применяют детям (в возрасте до 18 лет).
Во время беременности или лактации
Беременность. Лекарственное средство
Аваналав не предназначено для применения женщинам.Данных по применению
аванафила у беременных женщин нет. Результаты исследований на животных не
указывают на существование какого-либо прямого или косвенного вредного влияния
препарата на течение беременности, развитие эмбриона/плода, роды или
постнатальное развитие потомства.
Период
кормления грудью. Данных о применении аванафила в период грудного
вскармливания нет.
Фертильность. После однократного перорального приема аванафила в
дозе 200 мг у здоровых добровольцев не наблюдалось никакого его влияния на
подвижность или морфологию сперматозоидов. В настоящее время отсутствуют данные
относительно сперматогенеза у здоровых взрослых мужчин и у взрослых мужчин с
легкой эректильной дисфункцией.
Особенности влияния на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Лекарственное
средство Аваналав имеет незначительное влияние на способность управлять
транспортными средствами и работать с механизмами. Есть информация, что в ходе
клинических исследований аванафила сообщали о случаях головокружения и
нарушениях зрения, поэтому пациенты должны знать, как они реагируют на
лекарственное средство Аваналав, прежде чем управлять автомобилем или работать
с механизмами.
Рекомендации
по применению
Режим дозирования
Рекомендуемая
доза составляет 100 мг, которую принимают при необходимости примерно за 15–30 минут до сексуальной активности. Учитывая
индивидуальную эффективность и переносимость, дозу можно увеличить до
максимальной – 200 мг или снизить до 50 мг.
Максимальная рекомендованная частота применения – 1 раз в сутки. Для получения ответа на лечение нужна сексуальная
стимуляция.
Метод
и путь введения
Для
перорального применения. В случае приема лекарственного средства Аваналав во
время еды начало действия может наступить позже по сравнению с приемом натощак.
Особые категории пациентов
Мужчины старшего возраста (≥65 лет).
Для
пациентов старшего возраста коррекции дозы не требуется. Относительно
применения препарата пациентам в возрасте от 70 лет пока доступные данные
ограничены.
Нарушения функции почек.
Коррекция
дозы для пациентов с легкой и умеренной почечной дисфункцией (клиренс
креатинина ≥30 мл/мин) не требуется. Лекарственное средство Аваналав противопоказан пациентам с тяжелой почечной
дисфункцией (клиренс креатинина <30 мл/мин) (см. раздел «Противопоказания»).
У
пациентов с легкой или умеренной почечной дисфункцией (клиренс креатинина ≥30
мл/мин, но <80 мл/мин) наблюдалось снижение эффективности препарата по
сравнению с пациентами с нормальной функцией почек.
Нарушения функции печени.
Лекарственное средство Аваналав противопоказано пациентам с тяжелой
печеночной дисфункцией (класс С по классификации Чайлда–Пью) (см. раздел «Противопоказания»). У пациентов с легкой или
умеренной печеночной дисфункцией (класс А или В по классификации Чайлда–Пью) лечение препаратом следует начинать с минимальной
эффективной дозы с последующей корректировкой, учитывая переносимость.
Применение мужчинам с сахарным диабетом.
Для
пациентов с сахарным диабетом коррекции дозы не требуется.
Применение пациентам, которые принимают
другие лекарственные средства
Одновременное применение ингибиторов
CYP3A4.
Одновременное
применение аванафила с мощными ингибиторами CYP3A4 (такими как кетоконазол,
ритонавир, атазанавир, кларитромицин, индинавир, итраконазол, нефазодон, нелфинавир,
саквинавир и телитромицин) противопоказано (см. разделы «Противопоказания», «Взаимодействия
с другими лекарственными препаратами» и «Специальные предупреждения»).
Для
пациентов, которые получают сопутствующее лечение умеренными ингибиторами CYP3A4
(такими как эритромицин, ампренавир, апрепитант, дилтиазем, флуконазол,
фозампренавир и верапамил), максимальная рекомендуемая доза аванафила
составляет 100 мг, и при этом необходимо соблюдать интервал между приемами доз
не менее чем 48 часов (см.
раздел «Взаимодействия с другими лекарственными препаратами»).
Меры,
которые необходимо принять в случае передозировки
В
случаях передозировки при необходимости следует предпринять стандартные поддерживающие мероприятия. Не предполагается, что гемодиализ ускорит клиренс аванафила, поскольку
аванафил в значительной степени связывается с белками плазмы крови и не
выводится с мочой.
Здоровым
добровольцам аванафил назначался в однократных дозах до 800 мг, а пациентам – в многократных дозах до 300 мг в сутки. Нежелательные
реакции были подобны тем, которые наблюдаются при применении низших доз, однако увеличивалась
их частота и тяжесть.
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для
разъяснения способа применения лекарственного препарата
Перед
применением препарата проконсультируйтесь с лечащим врачом.
Описание
нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и
меры, которые следует принять в этом случае (при необходимости)
Определение
частоты побочных явлений проводится в соответствии со следующими критериями:
очень часто (≥ 1/10), часто (≥ от 1/100 до < 1/10), нечасто (≥ от 1/1000 до
< 1/100), редко (≥ 1/10000 до <
1/1000), очень редко (< 1/10000), неизвестно (невозможно оценить на
основании имеющихся данных)
Часто
– со стороны
нервной системы: головная боль;
– со стороны
сосудов: гиперемия;
– со стороны респираторной системы, органов грудной клетки и средостения: заложенный нос.
Нечасто
– со стороны нервной системы: головокружение, сонливость, синусовая головная боль;
– со стороны
органов зрения: нечеткость зрения;
– со стороны
сердца: усиленное сердцебиение;
– со стороны
сосудов: горячие приливы,
артериальная гипертензия;
– со стороны респираторной системы, органов грудной клетки и средостения: заложены синусы, одышка при физической нагрузке;
– со стороны
желудочно-кишечного тракта: диспепсия,
тошнота, рвота, дискомфорт в желудке;
– со стороны опорно-двигательного аппарата и
соединительной ткани: боль в спине,
напряженность мышц;
– общие
нарушения и реакции в месте введения препарата: повышенная утомляемость;
– результаты
исследований: повышение уровня
печеночных ферментов, отклонения от нормы на электрокардиограмме, увеличение
частоты сердечных сокращений.
Редко
– со стороны иммунной системы: сезонная аллергия;
– со стороны психики: бессонница, преждевременная эякуляция, неадекватный аффект;
– со стороны
нервной системы: психомоторная
гиперактивность;
– со стороны
сердца: стенокардия, тахикардия;
– со стороны респираторной системы, органов грудной клетки и средостения: ринорея, застойные явления в верхних дыхательных
путях, эпистаксис (носовое кровотечение);
– со стороны
желудочно-кишечного тракта: сухость
во рту, гастрит, боль в нижних отделах живота, диарея;
– со стороны
кожи и подкожной клетчатки: сыпь;
– со стороны опорно-двигательного аппарата и
соединительной ткани: боль в боку,
миалгия, мышечные спазмы;
– со стороны
почек и мочевыводящих путей: поллакиурия;
– со стороны
репродуктивной системы и молочных желез:
нарушения со стороны полового члена, спонтанная пенильная эрекция, генитальный
зуд;
– инфекционные
и паразитарные заболевания: грипп,
назофарингит;
– метаболические
и алиментарные расстройства: подагра;
– общие
нарушения и реакции в месте введения препарата: общая слабость, боль в грудной клетке, гриппоподобное
заболевание, периферический отек;
– результаты
исследований: повышение артериального
давления, наличие крови в моче, шум в сердце, повышение уровня
простатспецифического антигена, увеличение массы тела, повышение уровня
билирубина в крови, повышение уровня креатинина в крови, повышение температуры
тела.
Дополнительные
сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активного вещества – аванафила, в пересчете на 100 % вещество по 50 мг или 100 мг,
вспомогательные вещества: маннит (Е 421), кислота фумаровая, гидроксипропил-целлюлоза, гидроксипропилцеллюлоза низкозамещенная, кальция
карбонат, магния стеарат, железа оксид желтый (Е 172).
Описание
внешнего вида, запаха, вкуса
Таблетки круглой формы, с двояковыпуклой поверхностью,
светло-желтого цвета. Допускаются вкрапления почти белого цвета.
Форма выпуска и
упаковка
По
1 или 4 таблетки в контурной ячейковой упаковке из пленки поливинилхлоридной со
слоем ПВдХ (или со слоем Aclar®)
бесцветной прозрачной и фольги алюминиевой печатной лакированной.
По 1 контурной упаковке вместе с
инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона.
Срок хранения
2 года
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить
в оригинальной упаковке при температуре не выше 25 °С
Хранить
в недоступном для детей месте!
Условия отпуска
из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Аваналав
Халықаралық патенттелмеген атауы
Аванафил
Дәрілік түрі, дозалануы
Таблеткалар, 50 мг, 100 мг
Фармакотерапиялық тобы
Несеп-жыныс жүйесі және жыныс
гормондары. Урологиялық препараттар. Урологиялық басқа препараттар. Эректильді дисфункцияда қолданылатын
препараттар. Аванафил.
АТХ коды G04BE10
Қолданылуы
Ересек еркектерде эректильді дисфункцияны емдеу үшін.
Аваналав препаратының тиімділігін
қамтамасыз ету үшін сексуалды стимуляция қажет.
Қолдануды
бастағанға дейінгі қажетті мәліметтер тізімі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
Әсер етуші затқа немесе препараттың қосымша
заттарының кез келгеніне жоғары сезімталдық.
Органикалық нитраттардың
кез келген түрін немесе азот тотығының донорларын (мысалы, амилнитрат) бір
мезгілде қабылдау («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін
қараңыз).
Аванафилді қоса, ФДЭ5
тежегіштерін риоцигуат сияқты гуанилатциклаза стимуляторларымен қатар қолдануға
болмайды, өйткені бұл симптомдық артериялық гипотензияның дамуына потенциалды
түрде әкелуі мүмкін («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін
қараңыз).
Аваналав препаратын
тағайындамас бұрын, дәрігерлер жүрек-қантамыр аурулары бар пациенттерде жүрек
функциясының сексуалды белсенділігінің потенциалды қаупін саралауы тиіс.
Аванафилді пациенттердің
мынадай санаттарына қолдануға болмайды:
- соңғы 6 ай ішінде миокард инфарктісін, инсультті немесе өмір үшін қауіпті
аритмияны басынан кешірген пациенттерге;
-тыныш күйде артериялық гипотензиясы (артериялық қысымы <90/50 мм с.б.) немесе артериялық гипертензиясы бар (артериялық қысымы >170/100 мм с.б.) пациенттерге;
- тұрақсыз стенокардиясы, сексуалды
белсенділік кезінде стенокардиясы немесе жүрек функциясының 2 немесе одан жоғары класқа жататын іркілісті жеткіліксіздігі бар
пациенттерге (кардиологтардың Нью-Йорк ассоциациясының жіктемесі бойынша).
Бауыр функциясының ауыр
бұзылуы (Чайлд–Пью жіктемесі бойынша С класс).
Бүйрек функциясының ауыр
бұзылуы (креатинин клиренсі < 30 мл/мин).
Генезі артериялық емес
көру жүйкесінің ишемиялық нейропатиясы (NAION) салдарынан бір көздің көрмей қалуы, бұл жағдай мұның алдында ФДЭ5 тежегіштерін қолданумен
байланысының бар болғанына байланысты емес («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз).
Торқабықтың тұқым
қуалайтын дегенеративтік ауруы.
Кетоконазол, ритонавир,
атазанавир, кларитромицин, индинавир, итраконазол, нефазодон, нелфинавир,
саквинавир және телитромицин сияқты CYP3A4 күшті тежегіштерін бір мезгілде
қабылдау («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі», «Арнайы ескертулер»
және «Қолдану жөніндегі нұсқауларі»
бөлімдерін қараңыз).
Басқа
дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Аванафилмен потенциалды
фармакодинамикалық өзара әрекеттесулер
Нитраттар. Дені сау ерікті
адамдарда нитраттар, плацебомен салыстырғанда, гипотензиялық әсерді күшейтетіні
белгілі. Бұл азот тотығының/цГМФ механизміне нитраттардың және аванафилдің
бірігіп әсер етуімен жүзеге асады деп саналады. Осыған байланысты органикалық
нитраттардың кез келген түрлерін немесе азот тотығының донорларын (мысалы,
амилнитрит) қабылдап жүрген пациенттерге аванафилді тағайындауға болмайды.
Соңғы 12 сағат ішінде аванафилді қабылдаған пациентте, жағдайы өмір үшін
қауіпті болған кезде медициналық тұрғыдан негізделген нитраттарды
тағайындағанда, артериялық қысымның маңызды және потенциалды түрде қауіпті
төмендеу ықтималдылығы артады. Тіпті мұндай жағдайларда нитраттарды тек мұқият
медициналық бақылай отырып және гемодинамикасына тиісінше мониторинг жасай
отырып, қолдану керек («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз).
Жүйелік
артериялық қысымды төмендететін дәрілік заттар.
Вазодилататор сияқты, аванафил жүйелік артериялық қысымды төмендетуі мүмкін. Егер
Аваналав препаратын жүйелік артериялық қысымды төмендететін басқа дәрілік
затпен біріктіріп қолданса, аддитивтік әсерлер симптоматикалық артериялық
гипотензияға (мысалы, бас айналуға, сандырақтау сезіміне, синкопеге немесе
синкопеге ұқсас жағдайға) әкелуі мүмкін. Клиникалық зерттеулер барысында
артериялық гипотензия дамыған ешқандай жағдайлар байқалған жоқ, алайда бас
айналудың жекелеген көріністері білінгені туралы ақпарат бар («Жағымсыз
реакциялар» бөлімін қараңыз). Осы зерттеулер кезінде плацебо тобында синкопенің
бір көрінісі және 100 мг доза аванафилді қабылдаған топта да синкопенің бір
көрінісі тіркелді.
Сол жақ қарыншаның шығатын жолының обструкциясы
(мысалы, аортальді клапан стенозы, идиопатиялық гипертрофиялық субаортальді
стенозы бар) пациенттер және артериялық
қысымды вегетативтік бақылаудың ауыр бұзылулары бар пациенттер
вазодилататорлардың әсеріне, соның ішінде аванафилге аса сезімтал болуы мүмкін.
Альфа-блокаторлар. Екі кезеңді айқаспалы бір зерттеуде дені сау
ерікті адамдарда препараттың доксазозинмен және тамсулозинмен гемодинамикалық
өзара әрекеттесулерінің зерттелгені туралы ақпарат бар. Доксазозинмен тұрақты ем қабылдаған пациенттерде
(плацебода түзетілген) түрегеліп тұрған кездегі және шалқадан жатқан кездегі
систолалық артериялық қысымның орташа ең жоғары төмендеуі аванафилді
қабылдағаннан кейін, сәйкесінше, 2,5 мм с.б. және 6,0 мм с.б. құрады. Жалпы
алғанда, зерттеуге 24 қатысушының 7-уінде аванафилді қабылдағаннан кейін осы
көрсеткіштердің бастапқы мәндерден потенциалды клиникалық маңызды болған
деңгейге төмендегені байқалды («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз).
Тамсулозинмен тұрақты ем қабылдаған пациенттерде
түрегеліп тұрған кездегі және шалқадан жатқан кездегі систолалық артериялық
қысымның орташа ең жоғары төмендеуі аванафилді қабылдағаннан кейін, сәйкесінше,
3,6 мм с.б. және 3,1 мм с.б. құрады., және 24 қатысушының 5-уінде аванафилді
қабылдағаннан кейін осы көрсеткіштердің бастапқы мәндерден потенциалды
клиникалық маңызды болған деңгейге төмендеуінің байқалғаны белгілі («Арнайы
ескертулер» бөлімін қараңыз).
Зерттеуге қатысушы топтың ешқайсысында артериялық
қысымның төмендеуімен байланысты синкопе немесе басқа да ауыр жағымсыз
құбылыстар туралы мәлімдемелер болған жоқ.
Альфа-блокаторлардан
басқа гипертензияға қарсы өзге де препараттар. Артериялық қысымды төмендетуге
қатысты гипертензияға қарсы жекелеген дәрілік заттардың (амлодипинді және
эналаприлді) әсерлерін потенциялауға аванафилдің ықпалына баға беру үшін
клиникалық зерттеулердің жүргізілгені белгілі. Зерттеу нәтижелері аванафилді
бір мезгілде қолданғанда шалқадан жатқан кездегі артериялық қысымның орташа ең
жоғары төмендеуі, эналаприлді қолданған топтағы плацебомен салыстырғанда, 2/3
мм с.б. және амлодипинді қолданған топта
1/-1мм с.б. құрайтынын көрсетті.
Шалқадан жатқан кездегі диастолалық артериялық
қысымның плацебомен салыстырғандағы статистикалық тұрғыдан маңызды айырмашылығы
эналаприлді және аванафилді біріктіріп қолданған топта байқалды, мұндайда
артериялық қысымның төмендеу деңгейі аванафилдің дозасын қабылдағаннан кейін 4
сағаттан соң бастапқы мәндеріне оралды. Екі топта да артериялық гипотензияның
симптомдарынсыз артериялық қысымның төмендегені білінген және ол басталғаннан
кейін 1 сағаттан соң жойылған бір-бір пациенттен болды. Аванафил амлодипиннің
фармакокинетикасына ешқандай ықпалын тигізген жоқ, алайда амлодипин аванафилдің
ең жоғары және жалпы экспозициясын, сәйкесінше, 28%-ға және 60%-ға арттырды.
Алкоголь. Алкогольді аванафилмен
біріктіріп қолдану симптоматикалық артериялық гипотензияның даму қаупін
арттырады. Препараттың дозасын бір рет қолданған дені сау ерікті адамдарға
жүргізілген айқаспалы бір зерттеуде диастолалық артериялық қысымның орташа ең жоғары
төмендеуі аванафилді қабылдағаннан кейін, тек аванафилді (3,2 мм с.б.-ға)
немесе тек алкогольді (5,0 мм с.б-ға) қабылдағаннан кейінгіге қарағанда,
статистикалық тұрғыдан едәуір көп болғаны туралы ақпарат бар («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз).
Эректильді дисфункцияны емдеуге арналған
басқа да дәрілер. Аванафилді ФДЭ5 басқа тежегіштерімен немесе эректильді
дисфункцияны емдеуге арналған басқа дәрілермен біріктіріп қолданудың
қауіпсіздігі және тиімділігі зерттелген жоқ («Арнайы
ескертулер» бөлімін қараңыз).
Аванафилге басқа заттардың ықпалы
Аванафил CYP3A4 субстраты болып табылады және осы
ферментпен метаболизденеді. CYP3A4-ті тежейтін дәрілік заттардың аванафилдің
AUC мәнін арттыруы мүмкін екендігі зерттеулерден белгілі.
CYP3A4
тежегіштері. CYP3A4 селективті және өте күшті тежегіші болып табылатын кетоконазол
(тәулігіне 400 мг) аванафилдің Cmax
және AUC мәндерін оны 50 мг дозада бір
реттік қабылдаудан кейін, сәйкесінше, шамамен 3 есеге және 14 есеге арттырды
және аванафилдің жартылай шығарылу кезеңін шамамен 9 сағатқа ұзартты. CYP3A4
өте күшті тежегіші болып табылатын ритонавир (тәулігіне 2 рет 600 мг) сондай-ақ
CYP2C9-ды тежейді, аванафилдің Cmax
және AUC мәндерін оны 50 мг дозада бір
реттік қабылдаудан кейін, сәйкесінше, шамамен 2 есеге және 13 есеге арттырды
және аванафилдің жартылай шығарылу кезеңін шамамен 9 сағатқа ұзартты. CYP3A4
басқа күшті тежегіштері (мысалы, итраконазол, вориконазол, кларитромицин,
нефазодон, саквинавир, нелфинавир, индинавир, атазанавир және телитромицин)
осыған ұқсас әсерлерге себепші болады деп күтіледі. Сондықтан аванафилді CYP3A4
күшті тежегіштерімен бір мезгілде қолдануға болмайды («Қолдануға болмайтын
жағдайлар», «Арнайы ескертулер» және
«Қолдану жөніндегі нұсқаулар» бөлімдерін қараңыз).
CYP3A4 орташа тежегіші болып табылатын эритромицин
(тәулігіне 2 рет 500 мг) аванафилдің Cmax
және AUC мәндерін оны 200 мг дозада бір
реттік қабылдаудан кейін, сәйкесінше, шамамен 2 есеге және 3 есеге арттырды
және аванафилдің жартылай шығарылу кезеңін шамамен 8 сағатқа ұзартты. CYP3A4
басқа орташа тежегіштері (мысалы, ампренавир, апрепитант, дилтиазем,
флуконазол, фосампренавир және верапамил) осыған ұқсас әсерлерге себепші болады
деп күтіледі. Осыған байланысты CYP3A4
орташа тежегіштерін бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттер үшін аванафилдің
ұсынылған ең жоғары дозасы әрбір 48 сағат сайын 100 мг құрайды («Қолдану
жөніндегі нұсқаулар» бөлімін қараңыз).
Нақты препараттармен өзара әрекеттесулері
зерттелмесе де, CYP3A4 басқа тежегіштері, соның ішінде грейпфрут шырыны
аванафилдің AUC мәнін арттыруы мүмкін. Пациенттерге грейфрут шырынын аванафилді
қабылдаудан 24 сағат бұрын пайдалану керектігін алдын ала ескерту керек.
CYP3A4 субстраты. Амлодипин (тәулігіне 5
мг) аванафилдің Cmax және AUC мәндерін, оны 200 мг дозада бір реттік қабылдаудан кейін, сәйкесінше,
шамамен 28%-ға және 60%-ға арттырды.
AUC осы өзгерістері
клиникалық тұрғыдан маңызды деп бағаланбайды. Аванафилді бір реттік қабылдау қан плазмасында амлодипиннің деңгейіне ықпалын
тигізген жоқ.
Аванафилдің ривароксабанмен және апиксабанмен
(екеуі де – CYP3A4 субстраттары) өзара әрекеттесулері арнайы зерттелмесе де,
мұндай өзара әрекеттесулер күтілмейді.
Р450
цитохромы ферменттерінің индукторлары. CYP ферменттерінің
индукторларының, әсіресе CYP3A4 индукторларының (мысалы, бозентан, карбамазепин,
эфавиренц, фенобарбитал және рифампицин) аванафилдің фармакокинетикасына және
тиімділігіне потенциалды әсері зерттелген жоқ. Аванафилді және CYP
ферменттерінің индукторларын бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, өйткені бұл
аванафилдің тиімділігін төмендетуі мүмкін.
Аванафилдің басқа дәрілік
заттарға ықпалы
Р450
цитохромы ферменттерінің тежелуі. Аванафилдің (адам бауырының микросомаларында)
CYP1A1/2, 2A6, 2B6 және 2E1 ферменттері арқылы дәрілік өзара әрекеттесулердің
аздаған потенциалын көрсеткені іn vitro
зерттеулерден белгілі. Бұдан басқа, аванафилдің (M4, M16 және M27)
метаболиттері де CYP 1A1/2, 2A6, 2B6,
2C8, 2C9, 2C19, 2D6, 2E1 және 3A4 ферменттерін өте аз тежейтінін көрсетті. Осы
деректерді ескерер болсақ, аванафилдің осы ферменттермен метаболизденетін басқа
дәрілік заттарға елеулі ықпалы көрініс береді деп күтілмейді.
Іn vitro зерттеулерден алынған
деректерден аванафилдің CYP 2C19, 2C8/9, 2D6 және 3A4 ферменттерімен
потенциалды өзара әрекеттесулері байқалса да, омепразолды, розиглитазонды және
дезипраминді қолданып әрі қарай жүргізілген зерттеулерде CYP 2C19, 2C8/9 2D6 ферменттерімен клиникалық тұрғыдан
маңызды өзара әрекеттесулер білінген жоқ.
Р450
цитохромы ферменттерінің индукциясы. Іn vitro
зерттеулерде адамның алғашқы гепатоциттерінде жасалған CYP1A2, CYP2B6 және
CYP3A4 ферменттерінің аванафилмен индукциялану потенциалына берілген бағада осы
ферменттердің клиникалық тұрғыдан маңызды концентрацияларда индукциялануының
ешқандай потенциалын байқаған жоқ.
Тасымалдаушылар. Іn vitro зерттеу нәтижелері P-гликопротеин (P-gp) субстраты ретінде
және ішекте есептік концентрациялардан төмен концентрациялардағы субстрат
ретінде дигоксинмен бірге P-gp тежегіші ретінде аванафилдің әсер етуінің орташа
потенциалын көрсетті. Аванафил потенциалының P-gp арқылы басқа дәрілік
заттардың тасымалдауына ықпал етуі белгісіз.
Іn vitro зерттеулердің нәтижелері
бойынша аванафил клиникалық тұрғыдан маңызды концентрацияларда қолданған кезде
BCRP тежегішінен (сүт бездерінің обырына резистентті ақуыз) басым болуы мүмкін.
Клиникалық тұрғыдан маңызды
концентрацияларда аванафил OATP1B1, OATP1B3, OCT1, OCT2, OAT1, OAT3 және BSEP
тасымалдаушы ақуыздарының тежегіші болып табылмайды.
Аванафилдің басқа тасымалдаушыларға ықпалы әзір
белгісіз.
Риоцигуат. Клиникаға дейінгі зерттеулерде ФДЭ5 тежегіштерін риоцигуатпен біріктіріп
қолданғанда жүйелік артериялық қысымның төмендеуінің аддитивтік әсерін
көрсеткені туралы ақпарат бар. Клиникалық зерттеулерде ФДЭ5 тежегіштерінің
гипотензиялық әсерлерін риоцигуаттың күшейтетіндігі көрсетілді. Зерттелетін
популяцияларда мұндай біріктірілімді қолданудың жағымды клиникалық әсерінің
пайдасына дәлелді деректер алынған жоқ. Риоцигуатты және ФДЭ5 тежегіштері,
соның ішінде аванафилді қатар қолдануға болмайды («Қолдануға болмайтын
жағдайлар» бөлімін қараңыз).
Арнайы
ескертулер
Дәрі-дәрмектік емді тағайындамас бұрын,
медициналық анамнезді жинау және эректильді дисфункцияны диагностикалау және
оның ықтимал бірінші себептерін анықтау үшін жалпы медициналық тексеру жүргізу
қажет.
Жүрек-қантамырлық
функция. Эректильді дисфункцияға байланысты кез келген емді бастар алдында дәрігер
өз пациенттерінің жүрек-қантамыр жүйесінің жағдайына баға беруі тиіс, өйткені сексуалды
белсенділік жүрек функциясы үшін белгілі бір қауіпке себепші болады («Қолдануға
болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз). Аванафилдің вазодилататорлық қасиеттері
бар, ол артериялық қысымның жеңіл уақытша төмендеуіне әкеледі («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін
қараңыз) және нитраттардың гипотензиялық әсерін потенциялайды («Қолдануға
болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз). Сол жақ қарыншаның шығатын жолының
обструкциясы бар, мысалы, аорта клапанының стенозы немесе идиопатиялық
гипертрофиялық субаорталық стенозы бар пациенттер вазодилататорлардың әсеріне,
соның ішінде ФДЭ5 тежегіштеріне сезімтал болуы мүмкін.
Приапизм. Егер эрекция 4 сағатқа
және одан ұзаққа созылса (приапизм), пациенттерге медициналық жәрдем алуға
дереу бару қажеттілігі туралы нұсқау беру керек. Егер приапизм жағдайында
тиісті шұғыл ем тағайындамаса, жыныс мүшесі тінінің зақымдануы туындауы және
потенциядан қайтымсыз айырылуы мүмкін. Аванафилді жыныс мүшесінің анатомиялық
деформациясы бар (ангуляция, кавернозды фиброз немесе Пейрони ауруы сияқты)
пациенттерге және приапизмнің дамуына әкелуі мүмкін аурулары (мысалы,
орақ-жасушалы анемия, көптеген миелома немесе лейкоз сияқты) бар пациенттерге
сақтықпен қолдану керек.
Көрудің
бұзылуы. ФДЭ5 басқа тежегіштерін қолданумен байланысты көрудің бұзылулары және
генезі артериялық емес көру жүйкесінің алдыңғы ишемиялық нейропатиясының даму
жағдайлары туралы мәлімделді. Пациентке көру кенеттен нашарлаған жағдайда
Аваналав препаратын қолдануды тоқтату және дәрігерге дереу қаралу қажеттігі
туралы айту керек («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз).
Қанның
ұюына ықпалы. Адамның тромбоциттерін in vitro зерттеулер
тромбоциттердің агрегациясына ФДЭ5 тежегіштерінің өздігінен өзі ықпалын
тигізбейтіндігін көрсетеді, алайда супратерапиялық дозаларда олар натрий
нитропруссидінің азот тотығы донорының агрегацияға қарсы әсерін потенциялайды.
Адамдарда ФДЭ5 тежегіштері қанның ұю уақытына монотерапияда да, ацетилсалицил
қышқылымен бірге қолданғанда да ықпалын тигізбейді.
Аванафилдің қанның ұю функциясының бұзылулары бар
немесе асқазанның белсенді пептикалық ойық жарасы бар пациенттерге қауіпсіздігі
туралы мәліметтер жоқ. Осыған байланысты аванафилді мұндай пациенттерге тек
пайда/қаупі арақатынасына мұқият баға бергеннен кейін ғана тағайындау
керек.
Аванафилдің қанның ұю функциясының бұзылулары бар
немесе асқазанның белсенді пептикалық ойық жарасы бар пациенттерге қауіпсіздігі
туралы мәліметтер жоқ. Осыған байланысты аванафилді мұндай пациенттерге тек
пайда/қаупі арақатынасына мұқият баға бергеннен кейін ғана тағайындау керек.
Естудің
нашарлауы немесе кенеттен жоғалуы.
Пациенттерге есту кенеттен нашарлаған немесе жоғалған жағдайда ФДЭ5 тежегіштерін, соның ішінде аванафилді қабылдауды тоқтату
және дереу медициналық жәрдем алу қажеттілігі туралы айту керек. Құлақтың шуылдауымен және шыңылдауымен және бас айналумен
қатар жүруі мүмкін құбылыстар ФДЭ5 тежегіштерін қабылдау
уақытымен байланысты ретінде мәлімделді. Осы
құбылыстар және ФДЭ5 тежегіштерін қолдану немесе
басқа да факторлар арасында тікелей байланыстың бар-жоқтығын анықтау мүмкін емес.
Альфа-блокаторларды бір мезгілде
қолдану. Альфа-блокаторларды және аванафилді бір мезгілде қолдану кейбір пациенттерде аддитивті вазодилатациялаушы әсерлер
арқылы симптоматикалық артериялық гипотензияға әкелуі мүмкін («Басқа дәрілік
препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз). Келесіге назар аудару
қажет:
- Аваналав препаратымен
емдеуді бастамас бұрын, альфа-блокаторлармен емделіп жүрген пациенттің жағдайы
тұрақтандырылуы тиіс. Альфа-блокатормен монотерапия аясында гемодинамикалық
тұрақсыздықты көрсететін пациенттерде аванафилді бір мезгілде қолданғанда
симптоматикалық артериялық гипотензияның даму қаупінің жоғарылағаны байқалады.
- Альфа-блокаторлармен
емдеген кезде жағдайы тұрақты болып табылатын пациенттер үшін аванафилмен
емдеуді өте төмен 50 мг дозадан бастау керек.
- Аваналав препаратының
оңтайландырылған дозасын қабылдап жүрген пациенттер үшін альфа-блокатормен
емдеуді өте төмен дозадан бастау керек. Аванафилді қабылдау аясында
альфа-блокатор дозасын біртіндеп арттыру артериялық қысымның қосымша төмендеуімен
қоса жүруі мүмкін.
- Аванафилді және
альфа-блокаторларды біріктіріп қолданудың қауіпсіздігіне басқа да факторлар,
соның ішінде айналымдағы қан көлемінің төмендеуі және гипертензияға қарсы басқа
да дәрілік заттарды қолдану ықпалын тигізуі мүмкін.
CYP3A4
тежегіштерін бір мезгілде қолдану. Аванафилді кетоконазол немесе ритонавир сияқты
CYP3A4 күшті тежегіштерімен бір мезгілде қолдануға болмайды («Қолдануға
болмайтын жағдайлар», «Басқа дәрілік
препараттармен өзара әрекеттесуі» және «Қолдану жөніндегі нұсқаулар»
бөлімдерін қараңыз).
Эректильді
дисфункцияны емдеу үшін басқа дәрілік заттармен бір мезгілде қолдану. Эректильді дисфункцияны
емдеу үшін аванафилді ФДЭ5 басқа тежегіштерімен немесе басқа препараттармен
біріктіріп қолданудың қауіпсіздігі және тиімділігі зерттелген жоқ. Пациенттерді
Аваналав препаратын осындай дәрілік заттармен біріктіріп қолданудан сақтандыру
керек.
Алкогольді
бір мезгілде қолдану. Алкогольді аванафилмен біріктіріп қолдану
симптоматикалық артериялық гипотензияның даму қаупін арттырады («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін
қараңыз). Пациенттерге аванафил мен алкогольді бір мезгілде қолдану
артериялық гипотензияның, бас айналудың немесе синкопенің даму ықтималдылығын
арттыратынын алдын ала ескерту керек. Дәрігерлер сондай-ақ пациентке
постуральді гипотензия симптомдары туындаған жағдайда не істеу керектігі туралы
нұсқау беруі тиіс.
Препараттың
әсері зерттелмеген популяциялар. Жұлынның зақымдануы немесе басқа да неврологиялық
бұзылыстар себепші болған эректильді дисфункциясы бар пациенттерде, және бүйрек
немесе бауыр функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттерде аванафилдің әсері
зерттелген жоқ.
Педиатрияда қолданылуы
Балаларға (18 жасқа
дейінгі)
қолданбайды.
Жүктілік
және лактация кезінде
Жүктілік. Аваналав дәрілік заты әйелдерге қолдануға арналмаған. Жүкті әйелдерге аванафилді
қолдану жөнінде деректер жоқ. Хайуандарға жүргізілген зерттеу нәтижелері
жүктілік барысына, эмбрионның/шарананың дамуына, босануға немесе ұрпағының
постнатальді дамуына қандай да болсын тікелей немесе жанама зиянды ықпалы бар
екендігін көрсетпейді.
Емшек емізу кезеңі. Емшек емізу кезеңінде аванафилді қолдану туралы деректер жоқ.
Фертильділік. Аванафилді 200 мг дозада
бір реттік пероральді түрде қабылдағаннан кейін дені сау ерікті адамдарда сперматозоидтардың
қозғалғыштығына немесе морфологиясына ешқандай ықпалы байқалған жоқ. Дені сау
ересек еркектерде және жеңіл эректильді дисфункциясы бар ересек еркектерде
қазіргі таңда сперматогенезге қатысты деректер жоқ.
Көлік
құралын немесе потенциалды қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету
ерекшеліктері
Көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс
жасау қабілетіне Аваналав дәрілік затының аздаған ықпалы бар. Аванафилді
клиникалық зерттеулер барысында бас айналу және көрудің бұзылулары туралы
мәлімделген ақпарат бар, сондықтан пациенттер автомобильді басқармас немесе
механизмдермен жұмыс жасамас бұрын Аваналав дәрілік затына қандай реакция
беретіндігін білуі тиіс.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау
режимі
Ұсынылатын доза 100 мг құрайды, оны қажет болған
кезде сексуалды белсенділіктен шамамен 15–30 минут бұрын қабылдайды. Жекелей
тиімділігін және жағымдылығын ескеріп, дозаны ең жоғары 200 мг-ге дейін
арттыруға немесе 50 мг-ге дейін төмендетуге болады. Ұсынылатын ең жоғары
қолдану жиілігі – тәулігіне 1 рет. Емге жауабын алу үшін сексуалды стимуляция
керек.
Енгізу әдісі және жолы
Пероральді түрде қолдануға арналған. Аваналав
дәрілік затын тамақ ішу кезінде қабылдаған жағдайда әсерінің басталуы,
ашқарынға қабылдаумен салыстырғанда, кешірек басталуы мүмкін.
Пациенттердің
ерекше санаттары
Егде
жастағы (≥65 жас) еркектер.
Егде жастағы (≥65 жас) пациенттер үшін дозаны түзетудің қажеті болмайды. Препаратты пациенттерге
70 жастан бастап қолдануға қатысты қолжетімді деректер әзір шектеулі.
Бүйрек функциясының бұзылулары
Бүйректің жеңіл және орташа дисфункциясы бар
(креатинин клиренсі ≥30 мл/мин) пациенттер үшін дозаны түзетудің қажеті
болмайды. Аваналав дәрілік затын бүйрек функциясының ауыр дисфункциясы бар
(креатинин клиренсі <30 мл/мин) пациенттерге қолдануға болмайды («Қолдануға
болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз).
Бүйректің жеңіл немесе орташа дисфункциясы бар
(креатинин клиренсі ≥30 мл/мин, бірақ <80 мл/мин) пациенттерде, бүйрек
функциясы қалыпты пациенттермен салыстырғанда, препарт тиімділігінің
төмендегені байқалды.
Бауыр функциясының
бұзылулары
Аваналав дәрілік затын бауырдың ауыр дисфункциясы
бар (Чайлд–Пью жіктемесі бойынша С класс) пациенттерге қолдануға болмайды
(«Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз). Бауырдың жеңіл немесе орташа
дисфункциясы бар (Чайлд–Пью жіктемесі бойынша А немесе В класс) пациенттерде
препаратпен емдеуді тиімді ең төмен дозадан бастап, кейіннен жағымдылығын
ескере отырып, түзету керек.
Қант диабеті бар еркектерге қолдану
Қант диабеті бар пациенттер үшін дозаны түзетудің
қажеті болмайды.
Басқа дәрілік заттарды қабылдап жүрген пациенттерге қолдану
CYP3A4
тежегіштерін бір мезгілде қолдану.
Аванафилді CYP3A4 күшті тежегіштерімен (мысалы,
кетоконазол, ритонавир, атазанавир, кларитромицин, индинавир, итраконазол,
нефазодон, нелфинавир, саквинавир және телитромицин сияқты) бір мезгілде
қолдануға болмайды («Қолдануға болмайтын жағдайлар», «Басқа дәрілік заттармен
өзара әрекеттесуі» және «Арнайы ескертулер» бөлімдерін қараңыз).
CYP3A4 орташа тежегіштерімен (мысалы, эритромицин,
ампренавир, апрепитант, дилтиазем, флуконазол, фозампренавир және верапамил
сияқты) қатар ем қабылдап жүрген пациенттер үшін аванафилдің ұсынылатын ең
жоғары дозасы 100 мг құрайды, және мұндайда дозаларды қабылдау арасында кем
дегенде 48 сағат аралықты сақтау қажет («Басқа дәрілік заттармен өзара
әрекеттесуі» бөлімін қараңыз).
Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет
шаралар
Артық дозаланған жағдайларда қажет болғанда
стандартты демеуші шараларды қолдану керек. Гемодиализ аванафилдің клиренсін
жылдамдатады деп жорамалданбайды, өйткені аванафил қан плазмасының ақуыздарымен
елеулі дәрежеде байланысады және несеппен шығарылмайды.
Дені сау ерікті адамдарға аванафил бір реттік 800
мг дозаға дейін, ал пациенттерге тәулігіне 300 мг-ге дейінгі көп реттік
дозаларда тағайындалды. Жағымсыз реакциялар төмен дозаларды қолданған кезде
байқалғандарға ұқсас болды, алайда олардың жиілігі және ауырлығы артты.
Дәрілік
препараттың қолданылу тәсілін түсіну үшін медициналық қызметкерден кеңес алуға
бару жөніндегі нұсқаулар
Препаратты қолданар алдында емдеуші дәрігерден
кеңес алыңыз.
ДП стандартты қолдану
кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда
қабылдау керек шаралар (қажеттілік
болғанда)
Жағымсыз құбылыстардың жиілігін анықтау келесі критерийлерге сәйкес
жүргізіледі: өте жиі (≥ 1/10), жиі (≥ 1/100-ден <
1/10 дейін), жиі емес (≥ 1/1000-нан < 1/100 дейін), сирек (≥ 1/10000-нан
< 1/1000 дейін), өте сирек (< 1/10000), белгісіз
(қолда бар деректер негізінде баға беру мүмкін емес).
Жиі
– жүйке
жүйесі тарапынан: бас ауыру;
– қантамырлар тарапынан: гиперемия
– респираторлық жүйе, кеуде қуысының ағзалары
және көкірек ортасы тарапынан: мұрынның бітелуі.
Жиі емес
– жүйке
жүйесі тарапынан: бас айналу, ұйқышылдық, синустық бас ауыру;
– көру
мүшелері тарапынан: көрудің айқын еместігі;
– жүрек
тарапынан: жүрек қағуының күшеюі;
– қантамырлар
тарапынан: қатты ысынулар, артериялық гипертензия;
– респираторлық
жүйе, кеуде қуысының ағзалары және көкірек ортасы тарапынан: синустардың бітелуі,
дене жүктемесі кезінде ентігу;
– асқазан-ішек
жолы тарапынан: диспепсия, жүректің айнуы, құсу, асқазанда жайсыздық;
– тірек-қимыл
аппараты және дәнекер тіндері тарапынан: арқаның ауыруы, бұлшықеттердің
ширығуы;
– жалпы
бұзылулар және препараттың енгізген жердегі реакция: қатты қажығыштық;
– зерттеу
нәтижелері: бауыр ферменттері деңгейлерінің жоғарылауы,
электрокардиограммада қалыптан ауытқулар, жүректің жиырылу жиілігінің артуы.
Сирек
– иммундық
жүйе тарапынан: маусымдық аллергия;
– психика тарапынан:
ұйқысыздық, эякуляцияның мезгілінен ерте болуы, адекватты емес аффект;
– жүйке жүйесі тарапынан: психомоторлы аса
жоғары белсенділік;
– жүрек
тарапынан: стенокардия, тахикардия;
– респираторлық
жүйе, кеуде қуысының ағзалары жәе көкірек ортасы тарапынан: ринорея, жоғарғы
тыныс алу жолдарында іркілісті құбылыстар, эпистаксис (мұрыннан қан кету);
– асқазан-ішек жолы тарапынан: ауыз ішінің
құрғауы, гастрит, іштің төменгі бөлімдерінің ауыруы, диарея;
– тері және
теріасты шелі тарапынан: бөртпе;
– тірек-қимыл
аппараты және дәнекер тіндері тарапынан: бүйірдің ауыруы, миалгия, бұлшықет
спазмдары;
– бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан: поллакиурия;
– репродукциялық жүйе
және сүт бездері тарапынан: жыныс мүшесі тарапынан
бұзылулар, кездейсоқ пенильді эрекция,
генитальді
қышыну;
– инфекциялық және
паразиттік аурулар: тұмау, назофарингит;
– метаболизмдік және алиментарлы бұзылыстар:
подагра;
– жалпы
бұзылулар және енгізген жердегі реакциялар: жалпы әлсіздік, кеуде қуысының
ауыруы, тұмау тәріздес ауру, шеткері ісіну;
– зерттеу
нәтижелері: артериялық қысымның жоғарылауы, несепте қанның болуы, жүректің
шуылдауы, простатспецификалық антиген деңгейінің жоғарылауы, дене салмағының
артуы, қанда билирубин деңгейінің жоғарылауы, қанда креатинин деңгейінің
жоғарылауы, дене температурасының жоғарылауы.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір
таблетканың құрамында
белсенді зат - 100% затқа шаққанда 50 мг немесе 100 мг аванафил,
қосымша
заттар: маннит (Е 421), фумар қышқылы, гидроксипропилцеллюлоза,
орын басуы
төмен гидроксипропилцеллюлоза,
кальций карбонаты, магний стеараты, темірдің сары тотығы
(Е 172).
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Ақшыл-сары түсті, екі жақ беті дөңес, дөңгелек пішінді таблеткалар. Ақ түсті дерлік теңбілдері болуы
мүмкін.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Түссіз мөлдір ПВдХ қабаты (немесе Aclar®
қабаты) бар үлбірден және лакталған баспалы алюминий фольгадан
жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 1 немесе 4 таблеткадан.
Пішінді
1 қаптама медициналық қолданылуы жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі
нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.
Сақтау мерзімі
2
жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
Түпнұсқалық қаптамада, 25 °С -ден аспайтын
температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт
арқылы