г. AptekaOnline
Каталог

Аденурик, 120 мг, таблетки №28, пачка картонная

Действующее вещество :
Фебуксостат
Дозировка:
120 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
3 года
Нет цены
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2016-12-15
Действующее вещество
Фебуксостат
Дозировка
120 мг
Код товара
00-00009071
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой
Описание упаковки
№28
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№022562
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
3 года
Торговое название
Аденурик
Упаковка
Пачка картонная
Форма выпуска
По 14 таблеток в контурной ячейковой упаковке. По 1, 2, 4 или 6 контурных упаковок в пачку картонную.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое наименование

Аденурик®

 

Международное непатентованное название

Фебуксостат

 

Лекарственная форма, дозировка 

Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 120 мг

 

Фармакотерапевтическая группа

Костно-мышечная система. Противоподагрические препараты. Препараты, угнетающие образования мочевой кислоты. Фебуксостат

код АТХ M04AA03

 

Показания к применению

- для лечения при хронической гиперурикемии при состояниях, сопровождающихся отложением кристаллов уратов (в том числе при наличии тофусов и/или подагрического артрита в настоящее время или в анамнезе)

- для профилактики и лечения гиперурикемии у взрослых пациентов с высоким и средним риском развития синдрома распада опухоли (СРО), принимающих химиотерапевтические препараты для лечения при злокачественных гематологических заболеваний

Аденурик 120 мгпоказан к применению у взрослых.

 

Перечень сведений, необходимых до начала применения

Противопоказания

- гиперчувствительность к действующему веществу или любому из вспомогательных веществ

- пациенты с редкими наследственными заболеваниями, связанными с непереносимостью галактозы, врожденной недостаточностью лактазы или нарушением всасывания глюкозы/галактозы

Необходимые меры предосторожности при применении

Сердечно-сосудистые заболевания

Лечение хронической гиперурикемии

Фебуксостат не рекомендуется применять с имеющимися основными сердечно-сосудистыми заболеваниями (например, инфарктом миокарда, инсультом или нестабильной стенокардией), за исключением случаев, когда нет других подходящих вариантов терапии.

Профилактика и лечение гиперурикемии у пациентов с риском развития синдрома распада опухоли (СРО)

Пациенты с высоким и средним риском развития синдрома распада опухоли, принимающих химиотерапевтические препараты по поводу злокачественных гематологических заболеваний, принимающие Аденурик, в случае клинической необходимости должны находиться под наблюдением кардиолога.

Аллергия/гиперчувствительность на лекарственный препарат

В пострегистрационном периоде получены сообщения о редких серьезных аллергических реакциях/реакциях гиперчувствительности, включая представляющий угрозу для жизни синдром Стивенса – Джонсона, токсический эпидермальный некролиз и острую анафилактическую реакцию/шок. В большинстве случаев эти реакции возникают в первый месяц терапии фебуксостатом. Некоторые, но не все из этих пациентов сообщали о наличии нарушения функции почек и/или предшествующей гиперчувствительности к аллопуринолу. Тяжелые реакции гиперчувствительности, включая лекарственную реакцию с эозинофилией и системными симптомами (DRESS-синдром), в некоторых случаях были связаны с повышением температуры тела, гематологическими изменениями, вовлечением почек или печени.

Пациенты должны быть проинформированы о признаках и симптомах и должны находиться под тщательным наблюдением на предмет симптомов аллергических реакций/реакций гиперчувствительности (см. раздел 4.8). В случае возникновения серьезных аллергических реакций/реакций гиперчувствительности, включая синдром Стивенса – Джонсона, лечение фебуксостатом необходимо немедленно прекратить, поскольку ранняя отмена препарата улучшает прогноз. В случае возникновения у пациента аллергических реакций/реакций гиперчувствительности, включая синдром Стивенса – Джонсона и острую анафилактическую реакцию/шок, он больше никогда не должен возобновлять прием фебуксостата.

Острые приступы подагры (обострения)

Лечение фебуксостатом следует начинать только после купирования обострения подагры. Препарат может провоцировать приступы подагры в начале лечения за счет изменения концентрации мочевой кислоты, которое сопровождается выходом уратов из тканевых депо. В начале лечения фебуксостатом рекомендуется назначать НПВС или колхицин не менее чем на 6 месяцев для профилактики приступов подагры .

При развитии приступа на фоне приема фебуксостата лечение продолжают. Одновременно проводят соответствующее лечение обострения подагры индивидуально. При продолжительном приеме фебуксостата частота и тяжесть приступов подагры уменьшаются.

Отложение ксантинов

У пациентов с ускоренным образованием уратов (например, при злокачественных новообразованиях или при синдроме Леш–Нихана) в редких случаях возможно существенное повышение абсолютной концентрации ксантинов в моче, сопровождающееся их отложением в мочевыводящих путях.

В связи с отсутствием опыта применения фебуксостата, он не показан пациентам при синдроме Леш–Нихана.

Меркаптопурин/азатиоприн

Фебуксостат не рекомендуется назначать пациентам, получающим одновременно меркаптопурин/азатиоприн, так как ингибирование фебуксостатом ксантиноксидазы может вызывать повышение концентрации меркаптопурина/азатиоприна, что может вызвать тяжелый токсический эффект. Исследования взаимодействия у людей не проводились.

Если комбинированное применение лекарственных препаратов неизбежно, рекомендуется снизить дозу меркаптопурина/азатиоприна. На основании моделирования и симуляционного анализа данных, полученных в доклинических исследованиях на крысах, при совместном применении с фебуксостатом доза меркаптопурина/азатиоприна долна быть снижена до 20% ранее назначенной дозы или ниже для того, чтобы избежать возможных гематологических эффектов.

Пациенты должны находиться под тщательным наблюдением и доза меркаптопурина/азатиоприна должна быть впоследствии скорректирована на основании оценки ответа на лечение и развития возможных токсических эффектов.

Пациенты, перенесшие трансплантацию органов

Опыт применения фебуксостата у пациентов, перенесших трансплантацию органов, отсутствует, поэтому таким пациентам препарат не рекомендован.

Теофиллин

При одновременном приеме разовой дозы фебуксостата 80 мг и теофиллина 400 мг у здоровых лиц не наблюдалось какого–либо фармакокинетического взаимодействия. Фебуксостат 80 мг можно назначать пациентам, одновременно принимающим теофиллин без риска повышения концентрации теофиллина в плазме. Данные для фебуксостата 120 мг отсутствуют.

Заболевания печени

 У пациентов, получавших фебуксостат, наблюдались незначительные изменения печеночных показателей (5,0%). Рекомендуется проверять биохимические показатели функции печени до начала лечения фебуксостатом, а затем периодически во время лечения, основываясь на клинической оценке.

Заболевания щитовидной железы

В долгосрочных расширенных фазах открытых исследований отмечалось повышение уровня ТТГ (>5,5 мкМЕ/мл) у пациентов, получавших фебуксостат в течение длительного времени (5,5%). Поэтому препарат следует с осторожностью назначать пациентам с нарушением функции щитовидной железы.

Лактоза

В данном лекарственном препарате содержится лактоза. Препарат не следует принимать пациентам с редкими наследственными заболеваниями в виде непереносимости галактозы, дефицита лактазы или нарушения всасывания глюкозы-галактозы.

Взаимодействия с другими лекарственными препаратами

Меркаптопурин/азатиоприн

Учитывая механизм действия фебуксостата (ингибирование ксантиноксидазы), совместное назначение не рекомендуется. Ингибирование КО фебуксостатом может вызывать повышение концентрации данных препаратов в плазме, что приводит к их токсическому действию. У людей исследований взаимодействия фебуксостата с препаратами (за исключением теофиллина), которые метаболизируются ксантиноксидазой, не проводилось.

Исследований взаимодействия фебуксостата с другими препаратами для цитотоксической химиотерапии не проводилось.

В ходе опорного испытания при синдроме распада опухоли фебуксостат назначался в дозе 120 мг в сутки пациентам с различными режимами химиотерапии, в том числе получающим моноклональные антитела. Однако в данном исследовании не изучались взаимодействия между лекарственными препаратами или лекарственным препаратом и заболеванием. Поэтому возможные взаимодействия с любым одновременно назначаемым цитотоксическим препаратом исключить нельзя.

Росиглитазон/субстраты CYP2C8

Показано, что в условиях in vitro фебуксостат является слабым ингибитором CYP2C8.  Совместный прием фебуксостата в дозе 120 мг один раз в сутки и принимаемого внутрь росиглитазона в однократной дозе 4 мг не оказывает влияния на фармакокинетику росиглитазона и его метаболита N-десметил-росиглитазона, что свидетельствует о том, что фебуксостат не является ингибитором фермента CYP2C8 в условиях in vivo. Таким образом, при совместном введении фебуксостата с росиглитазоном или другими субстратами CYP2C8 необходимость в изменении дозы препаратов отсутствует.

Теофиллин

Совместное введение фебуксостата в дозе 80 мг один раз в сутки с однократной дозой теофиллина 400 мг не оказало влияния на фармакокинетику и безопасность теофиллина. Поэтому применение фебуксостата в дозе 80 мг совместно с теофиллином не требует особой осторожности. Для фебуксостата в дозе 120 мг данные отсутствуют.

Напроксен и другие ингибиторы глюкуронизации

Метаболизм фебуксостата зависит от активности фермента уридиндифосфат-глюкуронилтрансферазы (УГТ). Лекарственные препараты, угнетающие процесс глюкуронизации, например НПВС и пробеницид, теоретически могут изменять выведение фебуксостата. У здоровых добровольцев при одновременном приеме фебуксостата и напроксена в дозе 250 мг 2 раза в сутки наблюдалось усиление воздействия фебуксостата (Cmax на 28%, AUC на 41% и t1/2на 26%).

Индукторы глюкуронизации

Мощные индукторы УГТ могут усиливать метаболизм и уменьшать эффективность фебуксостата. У пациентов, получающих мощные индукторы глюкуронизации, рекомендуется контроль концентрации мочевой кислоты в сыворотке через 1-2 недели такой сочетанной терапии. При отмене индуктора глюкуронизации возможно повышение концентрации фебуксостата в плазме.

Колхицин/индометацин/гидрохлортиазид/варфарин

Фебуксостат можно принимать совместно с колхицином или индометацином без изменения дозы фебуксостата и принимаемых совместно с ним препаратов.

Также не требуется изменения дозы фебуксостата при совместном назначении с гидрохлортиазидом.

При совместном назначении фебуксостата с варфарином не требуется изменения дозы последнего. У здоровых добровольцев введение фебуксостата (80 мг или 120 мг один раз в сутки) с варфарином не оказывало воздействие на фармакокинетику варфарина. МНО и активность фактора VII также не зависели от совместного введения с фебуксостатом.

Дезипрамин/субстраты CYP2D6

По данным in vitroфебуксостат является слабым ингибитором CYP2D6. На фоне приема препарата Аденурик в дозе 120 мг 1 р./сут. отмечается увеличение AUC дезипрамина (субстрат CYP2D6) на 22%, что свидетельствует о слабом ингибирующем эффекте фебуксостата in vivo. Таким образом, при совместном применении фебуксостата и субстратов CYP2D6 необходимость в изменении дозы препаратов отсутствует.

Антациды

При совместном приеме с антацидами, содержащими магния гидроксид или алюминия гидроксид, отмечается замедление всасывания фебуксостата (приблизительно на 1 час) и уменьшение Cmax на 32%, однако AUC препарата существенно не изменяется. Таким образом, фебуксостат можно сочетать с приемом антацидов.

Специальные предупреждения

Во время беременности или лактации Беременность

Ограниченный опыт применения фебуксостата во время беременности свидетельствует об отсутствии неблагоприятного воздействия препарата на течение беременности и здоровье плода/новорожденного. Потенциальный риск препарата для человека не известен.В связи с этим фебуксостат противопоказан во время беременности.

Кормление грудью

Неизвестно, выделяется ли фебуксостат в грудное молоко у человека. Нельзя исключить риск препарата для грудных детей.В связи с этим фебуксостат противопоказан при грудном вскармливании.

Фертильность

Исследования фертильности на животных с использованием препарата в дозе до 48 мг/кг/сутки не обнаружили зависимости побочных действий от дозы. Действие препарата Аденурик на репродуктивную функцию у человека не известно.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Имеются сообщения о появлении сонливости, головокружения, ощущения оглушенности, парестезий и размытости зрения на фоне приема фебуксостата. Пациенту следует проявлять осторожность и не приступать к вождению автотранспорта, управлению механизмами и участию в опасных видах деятельности, пока он обоснованно не убедится, что препарат Аденурик не оказывает отрицательного влияния на его функциональные возможности.

 

Рекомендации по применению

Режим дозирования

Подагра

Рекомендованная доза препарата Аденурик составляет 80 мг 1 раз в сутки внутрь, независимо от приема пищи. Если концентрация мочевой кислоты в сыворотке превышает 6 мг/дл (357 мкмоль/л) после 2–4 недель лечения, доза препарата Аденурик может быть повышена до 120 мг 1 раз в сутки.

Действие препарата Аденурик наступает достаточно быстро, что позволяет повторно определить сывороточную концентрацию мочевой кислоты через 2 недели. Цель лечения заключается в уменьшении концентрации мочевой кислоты и поддержании ее на уровне менее 6 мг/дл (357 мкмоль/л).

Длительность профилактики приступов подагры составляет не менее 6 месяцев.

Cиндром распада опухоли

Рекомендованная доза препарата Аденурик 120 мг составляет 120 мг 1 раз в сутки внутрь, независимо от приема пищи.

Прием препарата Аденурик следует начинать за двое суток до начала цитотоксической терапии и продолжать по меньшей мере в течение 7 суток; однако длительность лечения может быть увеличена до 9 суток в зависимости от продолжительности химиотерапии, а также в зависимости от клинической оценки.

Особые группы пациентов

Пациенты пожилого возраста

У пациентов пожилого возраста изменения дозы препарата не требуется.

Нарушение функции почек

У пациентов с нарушением функции почек тяжелой степени (клиренс креатинина < 30 мл/мин) эффективность и безопасность полностью не исследованы.

Пациентам с нарушением функции почек легкой и средней степени коррекция дозы не требуется.

Нарушение функции печени

У пациентов с нарушением функции печени тяжелой степени (класс С по Чайлд – Пью) эффективность и безопасность фебуксостата не изучалась.

Подагра: при нарушении функции печени легкой степени рекомендованная доза препарата составляет 80 мг. Опыт применения препарата при нарушении функции печени средней степени ограничен.

Синдром распада опухоли: пациентам с нарушением функции печени корректировка дозы не требуется.

Пациенты педиатрического профиля

Безопасность и эффективность препарата Аденурик 120 мг у детей и подростков младше 18 лет не установлены. Данные отсутствуют.

Метод и путь введения

Препарат следует принимать внутрь до, во время или после еды.

Меры, которые необходимо принять в случае передозировки

При передозировке препарата показана симптоматическая и поддерживающая терапия.

Обратитесь за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата

 

Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае

Часто (от ≥ 1/100 до < 1/10)

-         приступы подагры

-         головная боль

-         диарея, тошнота

-         нарушения функции печени

-         сыпь (включая различные виды сыпи, упоминаемые с низкой частотой, см. ниже)

-         отеки

Нечасто (от ≥ 1/1000 до < 1/100)

-         повышение уровня тиреотропного гормона в крови

-         сахарный диабет, гиперлипидемия, снижение аппетита, повышение веса

-         снижение либидо, бессонница

-         головокружение, парестезии, гемипарез, сонливость, изменение вкусового восприятия, гипестезия, гипосмия.

-         фибрилляция предсердий, ощущение сердцебиения, отклонения от нормы на экг, блокада левой ножки пучка гиса, синусовая тахикардия

-         артериальная гипертензия, приливы, гиперемия лица, геморрагии

-         диспноэ, бронхит, инфекции верхних дыхательных путей, кашель

-         боль в животе, вздутие живота, гастроэзофагеальная рефлюксная болезнь, рвота, сухость во рту, диспептические явления, запор, частый стул, метеоризм, дискомфорт в животе

-         холелитиаз

-         дерматит, крапивница, кожный зуд, изменение цвета кожи, поражения кожи, петехии, макулярная сыпь, макуло-папулезная сыпь, папулезная сыпь

-         артралгия, артрит, миалгия, скелетно-мышечная боль, мышечная слабость, мышечные судороги, мышечное напряжение, бурсит

-         почечная недостаточность, нефролитиаз, гематурия, поллакиурия, протеинурия

-         эректильная дисфункция

-         слабость, боли в грудной клетке, дискомфорт в области грудной клетки

-         повышение амилазы крови, снижение количества тромбоцитов, лейкопения, лимфопения, повыше-ние креатина крови, повышение креатинина крови, снижение гемоглобина, повышение уровня мочевины крови, повышение триглицеридов крови, повышение холестерина крови, снижение гематокрита, повышение лактатдегидрогеназы крови, повышение уровня калия крови

Редко (от  1/10 000 до < 1/1 000)

-         панцитопения, тромбоцитопения, агранулоцитоз

-         анафилактические реакции*, гиперчувствительность к препарату*

-         размытость зрения

-         снижение веса тела, повышение аппетита, анорексия

-         нервозность

-         шум в ушах

-         внезапная коронарная смерть*

-         панкреатит, язвенный стоматит

-         гепатит, желтуха*, поражение печени*

-         токсикодермальный некролиз*, синдром стивенса–джонсона*, ангионевротический отек*, лекарственная реакция с эозинофилией и системными симптомами*, генерализованная сыпь (серьезная реакция)*, эритема, эксфолиативная сыпь, фолликулярная сыпь, везикулярная сыпь, пустулярная сыпь, зудящая сыпь*, эритематозная сыпь, кореподобная сыпь, алопеция, гипергидроз

-         рабдомиолиз*, скованность в суставах, скованность в скелетных мышцах

-         тубулоинтерстициальный нефрит*, императивные позывы на мочеиспускание

-         жажда

-         повышение уровня глюкозы крови, удлинение активированного частичного тромбопластинового времени, снижение количества эритроцитов, повышение активности щелочной фосфатазы в крови, повышение активности креатинфосфо-киназы в крови*

 

 * Нежелательные реакции, выявленные в ходе пострегистрационного опыта применения.

 

Описание отдельных нежелательных реакций

В период пострегистрационного применения имели место редкие серьезные реакции гиперчувствительности на фебуксостат, включая синдром Стивенса – Джонсона, токсикодермальный некролиз и анафилактические реакции/шок. Синдром Стивенса – Джонсона и токсический эпидермальный некролиз характеризуются возникновением прогрессирующей кожной сыпи в сочетании с буллезным поражением или поражением слизистых, а также с раздражением глаз. Реакции гиперчувствительности на фебуксостат могут быть связаны со следующими симптомами: кожные реакции, характеризующиеся инфильтративными макуло-папулезными высыпаниями, генерализованная или эксфолиативная сыпь, а также кожные поражения, отек лица, повышение температуры тела, гематологические нарушения, например тромбоцитопения и эозинофилия, а также вовлечение одного или нескольких органов (печени и почек, включая тубулоинтерстициальный нефрит).

Обострения подагры часто наблюдались вскоре после начала лечения и в течение первых месяцев терапии. Затем частота приступов подагры снижалась зависимым от времени образом. Рекомендуется проводить профилактику приступов подагры.

 

При возникновении нежелательных лекарственных реакций обращаться к медицинскому работнику, фармацевтическому работнику или напрямую в информационную базу данных по нежелательным реакциям (действиям) на лекарственные препараты, включая сообщения о неэффективности лекарственных препаратов.

РГП на ПХВ «Национальный Центр экспертизы лекарственных средств и медицинских изделий» Комитет контроля качества и безопасности товаров и услуг Министерства здравоохранения Республики Казахстан http://www.ndda.kz

 

Дополнительные сведения

Состав лекарственного препарата

Одна таблетка содержит

активное вещество – фебуксостат, 120 мг,

вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, гидроксипропилцеллюлоза, целлюлоза микрокристаллическая (Avicel PH101), целлюлоза микрокристаллическая (Avicel PH102), натрия кроскармеллоза, магния стеарат, кремния диоксид коллоидный гидратированный, вода очищенная (удаляется в процессе производства).

Оболочка таблетки

Вода очищенная (удаляется в процессе производства), Opadry II желтый, 85F42129: спирт поливиниловый, титана диоксид (Е171), макрогол 3350, тальк, оксид железа желтый (Е172)

Описание внешнего вида, запаха, вкуса

Таблетки капсуловидной формы, покрытые пленочной оболочкой от бледно-желтого до желтого цвета, с маркировкой «120» (для дозировки 120 мг) на одной стороне и без маркировки на другой стороне таблетки.

 

Форма выпуска и упаковка

По 14 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлорид/Aclar и фольги алюминиевой или из пленки поливинилхлорид/полиэтилен/поливинилиденхлорид и фольги алюминие-вой. По 1, 2, 4 или 6 контурных упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках вкладывают в картонную коробочку.

Срок хранения

3 года

Не применять по истечении срока годности.

Условия хранения

Хранить при температуре не выше 30°С.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту

 

Саудалық атауы

Аденурик®

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Фебуксостат

 

Дәрілік түрі, дозалануы

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 120 мг

 

Фармакотерапиялық тобы

Сүйек-бұлшықет жүйесі. Подаграға қарсы препараттар. Несеп қышқылының түзілуін бәсеңдететін препараттар. Фебуксостат.

АТХ коды M04AA03

 

Қолданылуы

- урат кристалдарының шөгуімен қатар жүретін жағдайларда (оның ішінде қазіргі уақытта немесе анамнезінде тофустар және/немесе подагралық артрит болған кезде) созылмалы гиперурикемияны емдеуге арналған.

- қатерлі гематологиялық аурулар кезінде емдеу үшін химиотерапиялық препараттарды қабылдайтын, ісіктің ыдырау синдромының (ІЫС) даму қаупі жоғары және орташа ересек пациенттерде гиперурикемияның профилактикасы және емдеу үшін

Аденурик 120 препараты ересектерде қолданылады.

 

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- әсер етуші затқа немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- галактоза жақпауымен, туа біткен лактаза жеткіліксіздігімен немесе глюкоза/галактоза сіңуінің бұзылуымен байланысты сирек тұқым қуалайтын аурулары бар пациенттер.

Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары

Жүрек-қантамыр аурулары

Созылмалы гиперурикемияны емдеу

Фебуксостатты емнің басқа қолайлы нұсқалары болмаған жағдайларды қоспағанда, негізгі жүрек-қан тамырлары ауруларында (мысалы, миокард инфарктісі, инсульт немесе тұрақсыз стенокардия) қолдану ұсынылмайды.

Ісіктің ыдырау синдромының (ІЫС) даму қаупі бар пациенттерде гиперурикемияның профилактикасы және емдеу

Қатерлі гематологиялық аурулар себебінен химиотерапиялық препараттар қабылдайтын, ісіктің ыдырау синдромының жоғары және орташа даму қаупі бар Аденурик тағайындалған пациенттер клиникалық қажеттілік туындаған жағдайда кардиологтың бақылауында болуы тиіс.

Аллергия/дәрілік препаратқа аса жоғары сезімталдық

Тіркеуден кейінгі кезеңде Стивенс-Джонсон синдромын, уытты эпидермальді некролизді және жедел анафилаксиялық реакцияны/шокты қоса, сирек күрделі аллергиялық реакциялар/аса жоғары сезімталдық реакциялары туралы хабарламалар алынды. Көп жағдайда бұл реакциялар фебуксостатпен емдеудің бірінші айында пайда болады. Бұл пациенттердің бәрі емес, бірақ кейбіреулері бүйрек функциясының бұзылуы және/немесе аллопуринолға аса жоғары сезімталдықтың болуы туралы хабарлаған жоқ. Эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен (DRESS-синдром) дәрілік реакцияны қоса, аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары кейбір жағдайларда дене температурасының көтерілуімен, гематологиялық өзгерістермен, бүйректің немесе бауырдың қатысуымен байланысты болды.

Пациенттер белгілер мен симптомдар туралы хабардар болуы тиіс және аллергиялық реакциялар/аса жоғары сезімталдық реакциялары симптомдарына қатысты мұқият қадағалауда болуы тиіс (4.8 бөлімді қараңыз). Стивенс-Джонсон синдромын қоса, ауыр аллергиялық реакциялар/аса жоғары сезімталдық реакциялары туындаған жағдайда, фебуксостатпен емдеуді дереу тоқтату қажет, өйткені препаратты ерте тоқтату болжамды жақсартады. Пациентте Стивенс-Джонсон синдромын және жедел анафилактикалық реакцияны/шокты қоса алғанда, аллергиялық реакциялар/аса жоғары сезімталдық реакциялары пайда болған жағдайда, ол енді ешқашан фебуксостатты қабылдауды қайта бастамауы тиіс.

Жедел подагра ұстамалары (өршулер)

Фебуксостатпен емдеуді подаграның өршуі басылғаннан кейін ғана бастау керек. Препарат ураттардың тіндік деполарлан шығуымен бірге жүретін несеп қышқылы концентрациясының өзгеруі есебінен емдеудің басында подагра ұстамаларына түрткі болуы мүмкін. Фебуксостатпен емдеудің басында подагра ұстамаларының алдын алу үшін ҚҚСД немесе колхицинді кемінде 6 айға тағайындау ұсынылады.

Фебуксостатты қабылдау аясында ұстама дамыған кезде емдеу жалғасады. Бір мезгілде подагра өршуіне тиісті емдеу жекелей жүргізіледі. Фебуксостатты ұзақ уақыт қабылдаған кезде подагра ұстамаларының жиілігі мен ауырлығы төмендейді.

Ксантинтердің шөгуі

Ураттардың жедел түзілуі бар пациенттерде (мысалы, қатерлі ісіктерде немесе Леш-Нихан синдромында) сирек жағдайларда несептегі ксантиндердің абсолютті концентрациясының айтарлықтай жоғарылауы, олардың несеп шығару жолында шөгуімен бірге жүруі мүмкін.

Фебуксостатты қолдану тәжірибесінің болмауына байланысты ол Леш-Нихан синдромы бар пациенттерге қолданылмайды.

Меркаптопурин/азатиоприн

Фебуксостатты бір мезгілде меркаптопурин/азатиоприн алатын пациенттерге тағайындау ұсынылмайды, өйткені фебуксостатпен ксантиноксидазаны тежеу ауыр уытты әсер тудыруы мүмкін меркаптопурин/азатиоприн концентрациясының жоғарылауын туындатуы мүмкін. Адамдарда өзара әрекеттесу туралы зерттеулер жүргізілген жоқ.

Егер дәрілік препараттарды біріктіріп қолданудан басқа амал болмаса, меркаптопурин/азатиоприн дозасын төмендету ұсынылады. Егеуқұйрықтардағы клиникаға дейінгі зерттеулерде алынған деректерді модельдеу және симуляциялық талдау негізінде фебуксостатпен бірге қолданған кезде ықтималгематологиялық әсерлерді болдырмау үшін меркаптопурин/азатиоприн дозасы бұрын тағайындалған дозаның 20%-на дейін немесе одан төмен төмендеуі тиіс.

Пациенттер мұқият бақылауда болуы тиіс және меркаптопурин/азатиоприн дозасы емдеуге жауапты бағалау және ықтимал уытты әсерлердің дамуы негізінде артынша түзетілуі тиіс.

Ағзалартрансплантациясын бастан өткерген пациенттер

Ағзаларды трансплантациясын бастан өткерген пациенттерде фебуксостатты қолдану тәжірибесі жоқ, сондықтан мұндай пациенттерге препарат ұсынылмайды.

Теофиллин

Фебуксостаттың 80 мг және теофиллиннің 400 мг бір реттік дозасын бір мезгілде қабылдаған кезде дені сау адамдарда қандай да бір фармакокинетикалық өзара әрекеттесу байқалмады. 80 мг фебуксостатты теофиллинді бір мезгілде қабылдайтын пациенттерге плазмадағы теофиллин концентрациясының жоғарылау қаупінсіз тағайындауға болады. Фебуксостат 120 мг үшін деректер жоқ.

Бауыр ауруы

Фебуксостат алған пациенттерде бауыр көрсеткіштерінің елеусіз өзгерістері (5,0%) байқалды. Бауыр функциясының биохимиялық көрсеткіштерін фебуксостатпен емдеуді бастағанға дейін, содан кейін клиникалық бағалауға негізделе отырып, емдеу кезінде мезгіл-мезгіл тексеру ұсынылады.

Қалқанша без аурулары

Ашық зерттеулердің ұзақ мерзімді кеңейтілген фазаларында ұзақ уақыт бойы фебуксостат алған пациенттерде ТТГ (>5,5 мкХБ/мл) деңгейінің жоғарылауы (5,5%) байқалды. Сондықтан препаратты қалқанша без функциясы бұзылған пациенттерге сақтықпен тағайындау керек.

Лактоза

Осыпрепараттың құрамында лактоза бар. Препаратты галактоза жақпаушылығы, лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза сіңуінің бұзылуы түріндегісирек тұқым қуалайтын аурулары бар пациенттерге қабылдамаған жөн.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Меркаптопурин/азатиоприн

Фебуксостаттың әсер ету механизмін (ксантиноксидазаның тежелуі) ескере отырып, бірге тағайындау ұсынылмайды. КО фебуксостатпен тежелуі осы препараттардың плазмадағы концентрациясының жоғарылауын тудыруы мүмкін, бұл олардың уытты әсеріне әкеледі. Адамдарда фебуксостаттың ксантиноксидазамен метаболизденетін препараттармен (теофиллинді қоспағанда) өзара әрекеттесуіне зерттеулер жүргізілмеген.

Фебуксостаттың цитоуытты химиотерапияға арналған басқа препараттармен өзара әрекеттесуіне зерттеулер жүргізілмеген.

Ісіктің ыдырау синдромындағы тірек сынағы кезінде фебуксостат химиотерапияның әр түрлі режимдерімен, оның ішінде моноклональді антиденелер алатын пациенттерге тәулігіне 120 мг дозада тағайындалды. Алайда, бұл зерттеуде дәрілік препараттар немесе дәрілік препарат пен аурудың өзара әрекеттесулері зерттелмеді. Сондықтан кез бір мезгілде тағайындалған келген цитоуытты препаратпен ықтимал өзара әрекеттесуді жоққа шығаруға болмайды

Росиглитазон/CYP2C8 субстраттары

In vitro жағдайында фебуксостат әлсіз CYP2C8 тежегіші болып табылады. Фебуксостатты тәулігіне бір рет 120 мг дозада және ішке қабылданатын росиглитазонды 4 мг бір реттік дозада бірге қабылдау росиглитазон мен оның метаболиті N-десметил-росиглитазонның фармакокинетикасына әсер етпеді, бұл фебуксостаттың in vivo жағдайында CYP2C8 ферментінің тежегіші болып табылмайтындығын растайды. Осылайша, фебуксостатты росиглитазонмен немесе басқа CYP2C8 субстраттарымен бірге енгізген кезде препараттар дозасын өзгерту қажеттілігі жоқ.

Теофиллин

Фебуксостатты тәулігіне бір рет 80 мг дозада теофиллиннің 400 мг бір реттік дозасымен бірге енгізу теофиллиннің фармакокинетикасы мен қауіпсіздігіне әсер етпеді. Сондықтан фебуксостатты 80 мг дозада теофиллинмен бірге қолдану ерекше сақтықты қажет етпейді. Фебуксостат үшін 120 мг дозада деректер жоқ.

Напроксен және глюкуронизацияның басқа тежегіштері

Фебуксостаттың метаболизмі уридиндифосфат-глюкуронилтрансфераза (УГТ) ферментінің белсенділігіне тәуелді. Глюкуронизация үдерісін бәсеңдететін дәрілік препараттар, мысалы, ҚҚСД және пробеницид, теориялық тұрғыдан фебуксостаттың шығарылуын өзгерте алады. Дені сау еріктілерде фебуксостат пен напроксенді бір мезгілде 250 мг дозада тәулігіне 2 рет қабылдаған кезде фебуксостат әсерінің күшеюі байқалды (Cmax 28%, AUC 41% және t1/2 26%).

Глюкуронизация индукторлары

УГТ күшті индукторлары метаболизмді күшейтуі және фебуксостаттың тиімділігін төмендетуі мүмкін. Глюкуронизацияның күшті индукторларын алатын пациенттерде осындай біріктірілген емнің 1-2 аптасынан кейін сарысудағы несеп қышқылының концентрациясын бақылау ұсынылады. Глюкуронизация индукторын тоқтатқан кезде плазмадағы фебуксостат концентрациясының жоғарылауы мүмкін.

Колхицин/индометацин/гидрохлортиазид/варфарин

Фебуксостатты колхицинмен немесе индометацинмен бірге фебуксостаттың дозасын және онымен бірге қабылданатын препараттарды өзгертпей қабылдауға болады.

Сондай-ақ гидрохлортиазидпен бірге тағайындағанда фебуксостат дозасын өзгерту талап етілмейді.

Фебуксостатты варфаринмен бірге тағайындаған кезде соңғысының дозасын өзгерту талап етілмейді. Дені сау еріктілерде фебуксостатты (тәулігіне бір рет 80 мг немесе 120 мг) варфаринмен енгізу варфариннің фармакокинетикасына әсер еткен жоқ. ХҚҚ және VII фактордың белсенділігі де фебуксостатпен бірге енгізуге байланысты болмады.

Дезипрамин/CYP2D6 субстраттары

In vitro деректері бойынша фебуксостат әлсіз тежегіші болып табылады. Аденурик препаратын тәулігіне 1 рер 120 мг дозада қабылдау аясында дезипраминнің AUC (CYP2D6 субстраты) 22%-ға ұлғаюы байқалды, бұл фебуксостаттың in vivo әлсіз тежегіш әсерін көрсетеді. Осылайша, фебуксостат пен CYP2D6 субстраттарын бірге қолданған кезде препараттардың дозасын өзгерту қажеттілігі жоқ.

Антацидтер

Құрамында магний гидроксиді немесе алюминий гидроксиді бар антацидтермен бірге қабылдаған кезде фебуксостат сіңірілуінің баяулауы (шамамен 1 сағатқа) және Cmax32% төмендеуі байқалады, алайда AUC препарат айтарлықтай өзгермейді. Осылайша, фебуксостатты антацидтерді қабылдаумен біріктіруге болады.

Арнайы ескертулер

Жүктілік немесе лактация кезіндеЖүктілік

Фебуксостатты жүктілік кезінде қолданудың шектеулі тәжірибесі препараттың жүктілік барысына және шарана/нәресте денсаулығына жағымсыз әсерінің жоқтығын көрсетеді. Препараттың адам үшін потенциалды қаупі белгісіз. Осыған байланысты фебуксостатты жүктілік кезінде қолдануға болмайды.

Бала емізу

Фебуксостаттың адамдағы емшек сүтіне бөлінетіні белгісіз. Емшектегі балалар үшін препараттың қаупін жоққа шығаруға болмайды. Осыған байланысты фебуксостатты бала емізу кезінде қолдануға болмайды.

Фертильділік

Препаратты тәулігіне 48 мг/кг дейінгі дозада пайдалана отырып, жануарлардың фертильділігіне зерттеулер жағымсыз әсерлердің дозаға тәуелділігін анықтаған жоқ. Аденурик препаратының адамның ұрпақ өрбіту функциясына әсері белгісіз.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Фебуксостатты қабылдау аясында ұйқышылдық, бас айналу, кереңдік сезімі, парестезия және бұлыңғыр көрудің пайда болуы туралы хабарламалар бар. Пациент Аденурик препаратының оның функционалдық мүмкіндіктеріне теріс әсер етпейтініне негізді түрде көз жеткізгенге дейін сақтық танытып, автокөлік жүргізуге, механизмдерді басқаруға және қызметтің қауіпті түрлеріне қатысуға кіріспеу керек.

 

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Подагра

Аденурик препаратының ұсынылған дозасы тамақтануға қарамастан тәулігіне 1 рет ішке 80 мг құрайды. Егер сарысудағы несеп қышқылының концентрациясы 2-4 апта емдегеннен кейін 6 мг/дл (357 мкмоль/л) асса, Аденурик препаратының дозасы тәулігіне 1 рет 120 мг-ға дейін жоғарылауы мүмкін.

Аденурик препаратының әсері жеткілікті түрде жылдам басталады, бұл 2 аптадан кейін несеп қышқылының сарысулық концентрациясын қайта анықтауға мүмкіндік береді. Емдеудің мақсаты несеп қышқылының концентрациясын азайту және оны 6 мг/дл (357 мкмоль/л) төмен деңгейде ұстау.

Подагра ұстамасының профилактика ұзақтығы кемінде 6 айды құрайды.

Ісіктің ыдырау синдромы

Аденурик 120 мг препаратының ұсынылған дозасы тамақ ішуге қарамастан тәулігіне 1 рет 120 мг құрайды.

Аденурик препаратын қабылдауды цитоуытты ем басталғанға дейін екі тәулік бұрын бастаған және кемінде 7 тәулік бойы жалғастырған жөн; алайда емдеу ұзақтығы химиотерапияның ұзақтығына, сондай-ақ клиникалық бағалауға байланысты 9 тәулікке дейін ұзартылуы мүмкін.

Пациенттердің ерекше топтары

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттерде препарат дозасын өзгерту керек емес.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Ауыр дәрежеде бүйрек функциясы бұзылған (креатинин клиренсі < 30 мл/мин) пациенттерде тиімділігі мен қауіпсіздігі толық зерттелмеген.

Бүйрек функциясы жеңіл және орташа дәрежеде бұзылған пациенттерге дозаны түзету талап етілмейді.

Бауыр функциясының бұзылуы

Бауыр функциясы ауыр дәрежеде бұзылған (Чайлд-Пью бойынша С класы) пациенттерде фебуксостаттың тиімділігі мен қауіпсіздігі зерттелмеген.

Подагра:бауыр функциясы жеңіл дәрежеде бұзылған кезде препараттың ұсынылған дозасы 80 мг құрайды. Бауыр функциясы орташа дәрежеде бұзылу кезіндегі препаратты қолдану тәжірибесі шектеулі.

Ісіктің ыдырау синдромы: бауыр функциясы бұзылған пациенттерге дозаны түзету керек емес.

Педиатриялық бейіндегі пациенттер

Аденурик 120 препаратының қауіпсіздігі мен тиімділігі 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде анықталмаған. Деректер жоқ.

Енгізу жолы және тәсілі

Препаратты тамақ ішкенге дейін, тамақтану кезінде немесе одан кейін қабылдау керек.

Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажет шаралар

Препараттың артық дозалануында симптоматикалық және демеуші ем қолданылады.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгініңіз

 

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар

Жиі (≥ 1/100 < 1/10 дейін)

-         подагра ұстамалары

-         бас ауыруы

-         диарея, жүрек айнуы

-         бауыр функциясының бұзылуы

-         бөртпе (төмен жиілікпен хабарланған бөртпенің алуан түрлерін қоса, төменде қара)

-         ісінулер

Жиі емес (≥ 1/1000 < 1/100 дейін)

-         қандағы тиреотроптықгормон деңгейінің жоғарылауы

-         қант диабеті, гиперлипидемия, тәбеттің төмендеуі, салмақтың жоғарылауы

-         либидоның төмендеуі, ұйқысыздық

-         бас айналуы, парестезия, гемипарез, ұйқышылдық, дәм сезудіңөзгеруі, гипестезия, гипосмия.

-         жүрекшелерфибрилляциясы, жүрек соғысын сезіну, ЭКГ нормадан ауытқуы, Гисшоғырының сол жақ тармағының блокадасы, синустық тахикардия

-         артериялықгипертензия, қан кернеулер, бет гиперемиясы, геморрагия

-         диспноэ, бронхит, жоғарғы тыныс алу жолдарының инфекциясы, жөтел

-         іш ауыруы, іш кебуі, гастроэзофагеальді рефлюкстік ауру, құсу, ауыздың құрғауы, диспепсиялық құбылыстар, іш қату, жиі нәжіс, метеоризм, іштің жайсыздығы

-         холелитиаз

-         дерматит, есекжем, терінің қышуы, тері түсінің өзгеруі, терінің зақымдануы, петехия, макулярлы бөртпе, макуло-папулездібөртпе, папулезді бөртпе

-         артралгия, артрит, миалгия, қаңқа-бұлшықет ауыруы, бұлшықет әлсіздігі, бұлшықет құрысуы, бұлшықет кернеуі, бурсит

-         бүйрек жеткіліксіздігі, нефролитиаз, гематурия, поллакиурия, протеинурия

-         эректильдідисфункция

-         әлсіздік, көкірекқуысының ауыруы, көкірекқуысының аумағындағы жайсыздық

-         қан амилазасының жоғарылауы, тромбоциттер санының төмендеуі, лейкопения, лимфопения, қан креатинінің жоғарылауы, қан креатининінің жоғарылауы, гемоглобиннің төмендеуі, қан мочевинасы деңгейінің жоғарылауы, қан триглицеридтерінің жоғарылауы, қан холестеринінің жоғарылауы, гематокриттің төмендеуі, қан лактатдегидрогеназасының жоғарылауы, қандағы калий деңгейінің жоғарылауы

Сирек (1/10 000 < 1/1 000 дейін)

-         панцитопения, тромбоцитопения, агранулоцитоз

-         анафилаксиялық реакциялар*, препаратқа аса жоғары сезімталдық*

-         бұлыңғыр көру

-         дене салмағының төмендеуі, тәбеттің жоғарылауы, анорексия

-         күйгелектік

-         құлақтың шуылдауы

-         кенеттен коронарлық өлім*

-         панкреатит, ойық жаралыстоматит

-         гепатит, сарғаю*, бауырдың зақымдануы*

-         токсикодермальдінекролиз*, Стивенс-Джонсон синдромы*, ангионевроздық ісіну*, эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен дәрілік реакция*, жайылған бөртпе(күрделі реакция)*, эритема, эксфолиативті бөртпе, фолликулярлы бөртпе, везикулярлы бөртпе, пустулярлы бөртпе, қышымалы бөртпе*, эритематозды бөртпе, қызылша тәрізді бөртпе, алопеция, гипергидроз

-         рабдомиолиз*, буынның сіресуі,қаңқа бұлшықетінің сіресуі

-         тубулоинтерстициальдінефрит*, несеп шығаруға императивті қысылу

-         шөл

-         қандағыглюкоза деңгейінің жоғарылауы, белсендірілген ішінара тромбопластиндікуақыттың ұзаруы, эритроциттер санының азаюы, қандағы сілтілік фосфатаза белсенділігінің жоғарылауы, қандағы креатинфосфо-киназа белсенділігінің жоғарылауы*

*   Тіркеуден кейінгі қолдану тәжірибесі барысында анықталған жағымсыз реакциялар.

 

Жекелеген жағымсыз реакциялардың сипаттамасы

Тіркеуден кейінгі қолдану кезеңінде Стивенс-Джонсон синдромын, токсикодермальді некролизді және анафилаксиялық реакцияларды/шокты қоса, фебуксостатқа аса жоғары сезімталдықтың сирек күрделі реакциялары орын алды. Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермальді некролиз буллезді зақымданумен немесе шырышты қабықтардың зақымдануымен, сондай-ақ көздің тітіркенуімен бірге үдемелі тері бөртпесінің туындауымен сипатталады. Фебуксостатқа аса жоғары сезімталдық реакциялары мынадай симптомдармен байланысты болуы мүмкін: инфильтративті макуло-папулезді бөртпелермен сипатталатын тері реакциялары, жайылған немесе эксфолиативті бөртпе, сондай-ақ терінің зақымдануы, беттің ісінуі, дене температурасының жоғарылауы, гематологиялық бұзылулар, мысалы, тромбоцитопения және эозинофилия, сондай-ақ бір немесе бірнеше ағзаның (тубулоинтерстициальді нефритті қоса, бауыр мен бүйрек) қатысуы

Подагра өршуі көбінесе емдеу басталғаннан кейін бірден және емнің алғашқы айларында байқалды. Содан кейін подагра ұстамаларының жиілігі уақытқа байланысты төмендеді. Подагра ұстамаларының профилактикасын жүргізу ұсынылады.

 

Жағымсыз дәрілік реакциялар туындаса медицина қызметкеріне, фармацевтика қызметкеріне немесе дәрілік препараттардың тиімсіздігі туралы хабарламаларды қоса, дәрілік препараттарға жағымсыз реакциялар (әсерлер) бойынша ақпараттық деректер базасына тікелей хабарласыңыз

«Дәрілік заттар мен медициналық бұйымдарды сараптау ұлттық орталығы» ШЖҚ РМК http://www.ndda.kz

 

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат – фебуксостат, 120 мг

қосымша заттар: лактоза моногидраты, гидроксипропилцеллюлоза, микрокристалды целлюлоза (Avicel PH101), микрокристалды целлюлоза (Avicel PH102), натрий кроскармеллозасы, магний стеараты, кремнийдің коллоидты гидратталған қостотығы, тазартылған су, (өндіру үдерісінде жойылады).

Таблетканың қабығы

тазартылған су (өндіру үдерісінде жойылады), Opadry II сары, 85F42129: поливинил спирті, титанның қостотығы (Е171), макрогол 3350, тальк, темірдің сары тотығы (Е172)

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Капсула пішінді, бозғылт сарыдан сары түске дейінгі үлбірлі қабықпен қапталған, таблетканың бір жағында «120» таңбалануы (120 мг доза үшін) бар және екінші жағында таңбаланусыз таблеткалар.

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

14 таблеткадан поливинилхлорид/Aclar үлбірден және алюминий фольгадан немесе поливинилхлорид/ полиэтилен/поливинилиденхлорид үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынады. 1, 2, 4 немесе 6 пішінді қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынады.

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Сақтау шарттары

30°С-ден аспайтынтемпературада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы